dunyadan
Aktif Üye
‘Ukrayna milliyetçilerinin Holodomor kampanyası Goebbels-Hearst iş birliğinin eseri’
Almanya parlamentosu 1932-33’te tüm Sovyetler Birliği coğrafyasında yaşanan büyük kıtlığı Ukrayna çok milliyetçiliğinin ‘Holodomor‘ anlatısı üzerinden ‘soykırım’ olarak tanıdı. İktidardaki koalisyonun ortakları Toplumsal Demokrat Parti (SPD), Yeşiller ve Hür Demokratlar (FDP) ile muhalefetten Hristiyan Birlik Partileri (CDU/CSU) parlamentodaki oylamada ‘evet’ oyu kullanırken Sol Parti ve Almanya için Alternatif ise ‘çekimser’ kaldı.
Rusya Dışişleri Bakanlığı, Alman parlamentosuna reaksiyon gösterdi. 1932-1933’teki büyük kıtlığın yalnızca Ukrayna’da değil, tüm Sovyetler Birliği’nde milyonlarca cana mal olduğunu anımsatan Bakanlık, ‘Alman siyasi seçkinlerinin, Ukraynalı milliyetçi radikallerin icat ettiği bir tarifi Sovyetler Birliği’ne atfen kullanarak kendi hatalarını küçümsemeye çalıştıklarını’ lisana getirdi. Açıklamada, “Alman Federal Meclisi, faşist, ırkçı ve ayrımcı ideolojiyi canlandıran ve kendilerini savaş hatalarının sorumluluğundan kurtarmaya çalışan bu çeşit ahlaksız kararlardan utanmalıdır” denildi.
Batı’nın ‘soykırım pazarı’ ve ‘Holodomor’ sahtekarlığını Cumhuriyet Gazetesi müellifi Mehmet Ali Güller ile konuştuk.
‘O periyotta kıtlık Kafkasya bölgesinde de var’
Mehmet Ali Güller’e nazaran, ‘Holodomor’ hadisesi, Batı kapitalizminin olayları kendi çıkarları için nasıl kullandığının kıymetli bir örneği. Bütün bir Sovyet coğrafyasını etkileyen kıtlığın Ukraynalı milliyetçiler tarafınca senelerca propagandasının yapıldığını belirten Güller, olayın başlangıcında da Ukraynalı toprak zenginlerinin hissesini anımsattı. Güller, 1932-33 senelerındaki ölümlerin sayılarını abartıp salt Ukrayna’ya mal edilmesiyle yaratılan ortama dikkat çekti:
“Holodomor, Ukrayna lisanında insanların kasıtlı olarak aç bırakılıp öldürülmesi manasına geliyor. Bunu Batılı ve Ukraynalı milliyetçiler temel olarak ‘Sovyetler periyodunda Stalin, Ukrayna’da insanları açlığa mahkum etti, 4.5 milyon insanı aç bırakarak öldürdü’ diye uzun yıllar propaganda yaptılar. Bu işlerde abartı o kadar arttı ki 4.5 milyon vakit zaman 10 milyona çıkarıldı. Holodomor aslında Batı kapitalizminin olayı nasıl kendi çıkarları için kullandığının epey kıymetli bir örneği. O tarihlerde evvel ve daha sonrasında Çarlık Rusyası devrinde de Sovyetler periyodunda de Ukrayna dahil çeşitli bölgelerde kıtlık periyotları olabiliyordu, salgınlar da olabiliyordu. Bu kayıtlarda var. Holodomor aslında mevcut bir kıtlığın Ukraynalı toprak zenginleri tarafınca kışkırtılmasıyla başlamış bir durum. Stalin, kollektifleştirme siyaseti ilan ediyor. Ama toprak ıslahatı Ukraynalı toprak zenginlerini rahatsız ettiği için bu atağa karşı çıkıyorlar. Ziraî üretimi durduruyorlar. Bu da Ukrayna topraklarında 1932-33 dönemindeki kıtlığın daha da büyümesine niye oluyor. Birebir tarihlerde Kafkaslar bölgesinde de var. O periyot kıtlıktan 3 milyon insan ölüyor. Bunun bir milyonu Ukrayna’da, öbür 2 milyonu da Sovyetlerin öbür bölgelerinde oluyor. Toplamda bir milyonu Ukrayna’dayken, Batı bunu ‘Stalin 4.5 milyon insanı açlıktan öldürdü’ diye başlayan vakit zaman 10 milyonlara çıkardığı bir kampanyaya dönüştürdü.”
‘Aslında Thomas Walker diye biri hiç Ukrayna’ya gitmemiş, o isimde bir gazeteci de yok’
Güller, Batı’nın medya kanalıyla bugün yaydığı palavra enformasyon ile yaklaşık 100 yıl öncesindeki tavrı içindeki paralelliğe dikkat çekti. Holodomor kampanyasının birinci kere 1935’te Nazilerle ilgisi olan Amerikan Hearst yayın kümesiyle başladığına işaret eden Güller, sorunun aslında hiç var olmayan bir gazetecinin Ukrayna’ya giderek Holodomor’u ‘belgelediği’ bilgisine dayandırıldığını ve sonrasındasında tarihçiler tarafınca aksinin ıspatlandığını aktardı:
“Batı niçin bu biçimde bir kampanya yapıyor? 100 yıl evvel Amerikan Hearst yayın kümesinin, Nazilerle işbirliği yaparak başlatmış olduğu kampanya nerelere gelmiş oldu. Batı medyası benzerilerini Çin ve Rusya ile ilgili yapmayı sürdürüyor. Holodomor konusu birinci sefer 1935’te Hearst kümesinin yayın kümesinde işleniyor, bir kampanya üzere. Thomas Walker isimli bir gazeteci var. Ukrayna’yı ‘ziyaret ediyor’. Stalin’in 1932-33’te milyonlarca Ukraynalıyı taammüden açlığa mahkum ettiğini yazıyor. Yayın kümesinin bir epey mecmua ve gazetesinde çeşitli fotoğraf kullanılarak ‘Stalin’in katliamı’ olarak kayıtlara geçiriyorlar. Aslında Thomas Walker diye biri hiç Ukrayna’ya gitmemiş, o isimde bir gazeteci de yok. Bu büsbütün bir kurgu. Bunu yıllar daha sonra Kanadalı tarihçi Douglas Tottle bir kitapla belgeledi; ‘Sahtekarlık, Kıtlık ve Faşizm, Hitler’den Harvard’a Ukrayna Soykırımı Yalanı’ diye bir kitap. Bu kitap, Holodomor trajedisinin Amerikalı Hearst kümesinin provokasyonu olduğunu açık bir biçimde belgeliyor.”
‘Amerikan emperyalizminin bir kanadının Nazilerle işbirliği unutturulmaya çalışılıyor’
Güller, Holodor probleminin gerisinde Amerikan emperyalizminin bir kanadının Naziler’le 1933’ten itibaren yaptığı işbirliğinin yattığını belirtti. ondan sonrasındaki senelerda bu işbirliğinin unutturulmaya çalışıldığını kaydeden Güller, Holodomor konusunun da Goebbels-Hearst işbirliği ve propagandasının kararı olduğunu vurguladı:
“Niye Hearst kümesi bu biçimde bir şey yaptı, bunu anlamamız lazım. Bu aslında Amerikan emperyalizminin bir kanadının aslına bakarsanız Nazilerle 1933’ten itibaren işbirliği yapmasının da dokümanı. Amerika, Nazilerle gayret etmiş bir ülke olarak İkinci Dünya Savaşı süreciyle temel alınıyor. İkinci Dünya Savaşı öncesinde Amerikan emperyalizminin Nazilerle işbirliği unutturulmaya çalışılıyor. Amerika’nın çok sağcı yayın kümesinin sahibi William Randolph Hearst, ondan sonrasında Demokratlardan Temsilciler Meclisi üyesi de oldu. 1934’te Almanya’yı ziyaret ediyor. Hitler’den başlayarak Nazi yetkilileriyle görüşmeleri var. Holodomor yayınları da 1935’te bu ziyaretin akabinde başlıyor. Zira bu Goebbels’in bir propaganda biçimi. Bu Holodomor kampanyası Goebbels-Hearst işbirliğinin yapıtı. Zira Almanların bir ömür alanı stratejisi var, jeopolitikçi bir anlayışla diyor ki ‘Polonya ve Ukrayna topraklarında Almanya var, onlarla birleşmem lazım, oldukları topraklar da benim hayat alanım’. ötürüsıyla Almanya, Polonya ve Ukrayna topraklarına göz diktiği için Stalin’in Ukraynalıları katlettiği tezi üzerinden Ukraynalı milliyetçilerle de ittifak yaparak aslında tarihî bir ilgi kuruyorlar. Bir yandan Amerikan çok sağcıların, merkezinde Nazilerin olduğu, Ukraynalı milliyetçileri ve güçlü toprak ağalarının olduğu bir kesitin ittifakı var. Bunların kampanyasıyla bir Holodomor trajedisi başlatmış oluyorlar. Ancak tarihî gerçeklik farklı. Mevcut kıtlıkları farklı algılatılarak, Ukraynalı toprak zenginliğini gizleyip kıtlığın Stalin tarafınca yapıldığını söyleyerek aslında Batı bir nevi anti komünist faaliyet de yürütmüş oluyor.”
‘Almanya, Polonya ile içindeki İkinci Dünya Savaşı tazminatı problemine yönelik epeyce maksatlı bir atak yaptı’
Güller’e nazaran, Almanya’nın bugün Holodomor atılımı yapmasının gerisinde ise Polonya’nın ısrarla İkinci Dünya Savaşı için talep ettiği tazminat tesirli:
“Almanya, Ukrayna ve Polonya’yı işgal etti. Üstünden yıllar geçti. Sovyetler Birliği, Nazileri yendi. Artık ne oldu da Ukrayna’da Holodomor trajedisini soykırım olarak tanıdı. Parlamentoların soykırım kabul etme sonucu alma yetkisi yok olamaz, olmamalı. Bunlar sonuç siyasi kararlardır, parlamentolar bu tip kararlar almaya başlarsa problemli bir noktaya masraf. Soykırım İkinci Dünya Savaşı’ndaki Yahudi soykırımı üzerinden mahkemeler sonucunda 1948’de memleketler arası hukuka girmiş oldu. Öncesindeki birtakım tarihî olaylara soykırım demek hukuken aslına bakarsanız mümkün değil. Almanya, 1932’deki bir olayı soykırım olarak tanıyarak, öbür ülkelerin de öbür türlü katliamları soykırım olarak tanıyabilmesinin önünü açmış oluyor. Bugün dünyada rastgele bir topluluk yok ki kökleri katliama bulaşmamış olsun. Almanya’nın önünde iki kıymetli sorun var. Polonya, Ukrayna krizini fırsata çevirip bir anda Almanya’dan yüklü bir tazminat talebinde bulundu. Bunun için kampanya yürütüyor. Polonya’nın İngiltere tarafınca desteklendiği bir durum da var. Almanya ise şu ortalar Polonya’yı durdurabilmek için Polonya anayasa mahkemesinin yapısını münasebet göstererek AB fonlarından yararlanabilmesini önlemeye çalışıyor. Yani İkinci Dünya Savaşı’ndan kalma tazminat niçiniyle bu biçimde tarihi uğraş var. Almanya bütün bunları bakılırsarek fazlaca amaçlı bir atılım yapmış oldu.”
‘Almanya Holodomor sıkıntısıyla kendi tarihî kabahatini temizlemeye çalışıyor’
Almanya parlamentosunun bu sonucuyla Berlin’in kendi tarihî kabahatlerini temizlemeye çalıştığını söyleyen Güller, bu makul tüzel çerçevede değerlendirilebilecek hassas mevzuların bugünkü milletlerarası siyasete bu türlü taşınmasının da hiç bir yararı olmadığı görüşünü lisana getirdi:
“Almanya, Ukrayna’yı temel işgal eden ülke, 1941’de işgal etti. Lakin ‘Ukrayna’da Stalin katliamı var’ diyerek kendi tarihî cürmünü temizlemeye çalışıyor. Tarihte bir Yahudi soykırımı var. Almanya için bu hala büyük bir sorun. Bu tarihi olarak da tek soykırım kabul edilmiş durumda. Almanya bunu da örtmeye çalışıyor. Ukrayna krizini mazeret ederek Almanya’dan savaş tazminatı isteyen Polonya’ya karşı da milletlerarası bir atılım yapmış oluyor. Lakin bunlar pek riskli işler, bir parlamentonun buna soyunması öteki ülkelerde zahmetler yaşatacaktır. Emperyalist devletlerin parlamentolar aracılığıyla almış olduğu bu kararların, soykırım yaptığı tez edilen tarafa da soykırıma uğradığı tez edilen tarafa da hiç bir faydasının olmadığı aslında emperyalistlerin çıkarları için bu kararların alındığını biliyoruz. Bunu Ermeni soykırımından biliyoruz. Bu soykırımın bir emperyalist argüman olarak Amerika, Fransa ve daha sonradan diğer ülkeler tarafınca ortaya atılmasının ne Türkiye’ye ne Ermenistan’a hiç bir faydası olmadı. Ermenistan bu soykırım argümanlarının altında Kafkasya’da denize açılamayan, Türkiye ile normalleşememiş, Azerbaycan ile meseleler yaşayan kapalı gelişememiş bir ülke durumunda kalmış oldu. Fakat Amerika ve Avrupa bu kriz üzerinden Kafkasya’da nüfuz kullanabilmek, Ermenistan üzerinden Türkiye ve Azerbaycan’a karşı atılımlar yapabilmenin aracı olarak gördüğü için bu tip soykırımları kullandılar.”
‘8 Aralık’ta Amerika’da ‘Türkler, İzmir’i yaktı, bir İzmir soykırımı var’ savını işleyen propaganda sineması yayınlanacak’
Mehmet Ali Güller, 8 Aralık’ta da Amerika’da 700 sinemada Kurtuluş Savaşı’nın sonunda İzmir’in kurtuluşu daha sonrası ‘Türkler, İzmir’i yaktı, bir İzmir soykırımı var’ iddiasını işleyen bir Yunanistan propagandası sinemasının yayınlanacağını aktardı:
“Başımızda bir tane daha var. 8 Aralık’ta Amerika’da 700 sinemada birden Yunanistan’ın bugüne kadarki en büyük bütçeli sineması yayınlanacak. ‘İzmir yangını; İzmir’in 100. yıldönümü’. Yunanlıların İzmir işgalini kaybetmesinin karşı propagandası olarak ‘Türkler, İzmir’i yaktı, bir İzmir soykırımı var’ argümanıyla yapılacak. Parlamentoların bu kararları alması bu tip işleri artırıyor. bu biçimde olunca da herkes birbirine karşı tarihin ortasından yeni düşmanlıklar bularak propaganda çalışmalarına başlayacak lakin bunun kimseye bir faydası olmayacak. 8 Aralık’ta yayınlanacak ancak bu bahiste gerçekler nedir derseniz; geçen ay gazeteci Yaşar Aksoy’un ‘İzmir Yangını’ diye bir kitabı çıktı. Burada hem Yunan hem Türk hem Ermeni iddilarını ortaya koyan, periyodun itfaiye teşkilatı müdürünün ve büyükelçilerinin raporlarını ortaya koyan fazlaca kıymetli tarihî bir doküman.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.
Almanya parlamentosu 1932-33’te tüm Sovyetler Birliği coğrafyasında yaşanan büyük kıtlığı Ukrayna çok milliyetçiliğinin ‘Holodomor‘ anlatısı üzerinden ‘soykırım’ olarak tanıdı. İktidardaki koalisyonun ortakları Toplumsal Demokrat Parti (SPD), Yeşiller ve Hür Demokratlar (FDP) ile muhalefetten Hristiyan Birlik Partileri (CDU/CSU) parlamentodaki oylamada ‘evet’ oyu kullanırken Sol Parti ve Almanya için Alternatif ise ‘çekimser’ kaldı.
Rusya Dışişleri Bakanlığı, Alman parlamentosuna reaksiyon gösterdi. 1932-1933’teki büyük kıtlığın yalnızca Ukrayna’da değil, tüm Sovyetler Birliği’nde milyonlarca cana mal olduğunu anımsatan Bakanlık, ‘Alman siyasi seçkinlerinin, Ukraynalı milliyetçi radikallerin icat ettiği bir tarifi Sovyetler Birliği’ne atfen kullanarak kendi hatalarını küçümsemeye çalıştıklarını’ lisana getirdi. Açıklamada, “Alman Federal Meclisi, faşist, ırkçı ve ayrımcı ideolojiyi canlandıran ve kendilerini savaş hatalarının sorumluluğundan kurtarmaya çalışan bu çeşit ahlaksız kararlardan utanmalıdır” denildi.
Batı’nın ‘soykırım pazarı’ ve ‘Holodomor’ sahtekarlığını Cumhuriyet Gazetesi müellifi Mehmet Ali Güller ile konuştuk.
‘O periyotta kıtlık Kafkasya bölgesinde de var’
Mehmet Ali Güller’e nazaran, ‘Holodomor’ hadisesi, Batı kapitalizminin olayları kendi çıkarları için nasıl kullandığının kıymetli bir örneği. Bütün bir Sovyet coğrafyasını etkileyen kıtlığın Ukraynalı milliyetçiler tarafınca senelerca propagandasının yapıldığını belirten Güller, olayın başlangıcında da Ukraynalı toprak zenginlerinin hissesini anımsattı. Güller, 1932-33 senelerındaki ölümlerin sayılarını abartıp salt Ukrayna’ya mal edilmesiyle yaratılan ortama dikkat çekti:
“Holodomor, Ukrayna lisanında insanların kasıtlı olarak aç bırakılıp öldürülmesi manasına geliyor. Bunu Batılı ve Ukraynalı milliyetçiler temel olarak ‘Sovyetler periyodunda Stalin, Ukrayna’da insanları açlığa mahkum etti, 4.5 milyon insanı aç bırakarak öldürdü’ diye uzun yıllar propaganda yaptılar. Bu işlerde abartı o kadar arttı ki 4.5 milyon vakit zaman 10 milyona çıkarıldı. Holodomor aslında Batı kapitalizminin olayı nasıl kendi çıkarları için kullandığının epey kıymetli bir örneği. O tarihlerde evvel ve daha sonrasında Çarlık Rusyası devrinde de Sovyetler periyodunda de Ukrayna dahil çeşitli bölgelerde kıtlık periyotları olabiliyordu, salgınlar da olabiliyordu. Bu kayıtlarda var. Holodomor aslında mevcut bir kıtlığın Ukraynalı toprak zenginleri tarafınca kışkırtılmasıyla başlamış bir durum. Stalin, kollektifleştirme siyaseti ilan ediyor. Ama toprak ıslahatı Ukraynalı toprak zenginlerini rahatsız ettiği için bu atağa karşı çıkıyorlar. Ziraî üretimi durduruyorlar. Bu da Ukrayna topraklarında 1932-33 dönemindeki kıtlığın daha da büyümesine niye oluyor. Birebir tarihlerde Kafkaslar bölgesinde de var. O periyot kıtlıktan 3 milyon insan ölüyor. Bunun bir milyonu Ukrayna’da, öbür 2 milyonu da Sovyetlerin öbür bölgelerinde oluyor. Toplamda bir milyonu Ukrayna’dayken, Batı bunu ‘Stalin 4.5 milyon insanı açlıktan öldürdü’ diye başlayan vakit zaman 10 milyonlara çıkardığı bir kampanyaya dönüştürdü.”
‘Aslında Thomas Walker diye biri hiç Ukrayna’ya gitmemiş, o isimde bir gazeteci de yok’
Güller, Batı’nın medya kanalıyla bugün yaydığı palavra enformasyon ile yaklaşık 100 yıl öncesindeki tavrı içindeki paralelliğe dikkat çekti. Holodomor kampanyasının birinci kere 1935’te Nazilerle ilgisi olan Amerikan Hearst yayın kümesiyle başladığına işaret eden Güller, sorunun aslında hiç var olmayan bir gazetecinin Ukrayna’ya giderek Holodomor’u ‘belgelediği’ bilgisine dayandırıldığını ve sonrasındasında tarihçiler tarafınca aksinin ıspatlandığını aktardı:
“Batı niçin bu biçimde bir kampanya yapıyor? 100 yıl evvel Amerikan Hearst yayın kümesinin, Nazilerle işbirliği yaparak başlatmış olduğu kampanya nerelere gelmiş oldu. Batı medyası benzerilerini Çin ve Rusya ile ilgili yapmayı sürdürüyor. Holodomor konusu birinci sefer 1935’te Hearst kümesinin yayın kümesinde işleniyor, bir kampanya üzere. Thomas Walker isimli bir gazeteci var. Ukrayna’yı ‘ziyaret ediyor’. Stalin’in 1932-33’te milyonlarca Ukraynalıyı taammüden açlığa mahkum ettiğini yazıyor. Yayın kümesinin bir epey mecmua ve gazetesinde çeşitli fotoğraf kullanılarak ‘Stalin’in katliamı’ olarak kayıtlara geçiriyorlar. Aslında Thomas Walker diye biri hiç Ukrayna’ya gitmemiş, o isimde bir gazeteci de yok. Bu büsbütün bir kurgu. Bunu yıllar daha sonra Kanadalı tarihçi Douglas Tottle bir kitapla belgeledi; ‘Sahtekarlık, Kıtlık ve Faşizm, Hitler’den Harvard’a Ukrayna Soykırımı Yalanı’ diye bir kitap. Bu kitap, Holodomor trajedisinin Amerikalı Hearst kümesinin provokasyonu olduğunu açık bir biçimde belgeliyor.”
‘Amerikan emperyalizminin bir kanadının Nazilerle işbirliği unutturulmaya çalışılıyor’
Güller, Holodor probleminin gerisinde Amerikan emperyalizminin bir kanadının Naziler’le 1933’ten itibaren yaptığı işbirliğinin yattığını belirtti. ondan sonrasındaki senelerda bu işbirliğinin unutturulmaya çalışıldığını kaydeden Güller, Holodomor konusunun da Goebbels-Hearst işbirliği ve propagandasının kararı olduğunu vurguladı:
“Niye Hearst kümesi bu biçimde bir şey yaptı, bunu anlamamız lazım. Bu aslında Amerikan emperyalizminin bir kanadının aslına bakarsanız Nazilerle 1933’ten itibaren işbirliği yapmasının da dokümanı. Amerika, Nazilerle gayret etmiş bir ülke olarak İkinci Dünya Savaşı süreciyle temel alınıyor. İkinci Dünya Savaşı öncesinde Amerikan emperyalizminin Nazilerle işbirliği unutturulmaya çalışılıyor. Amerika’nın çok sağcı yayın kümesinin sahibi William Randolph Hearst, ondan sonrasında Demokratlardan Temsilciler Meclisi üyesi de oldu. 1934’te Almanya’yı ziyaret ediyor. Hitler’den başlayarak Nazi yetkilileriyle görüşmeleri var. Holodomor yayınları da 1935’te bu ziyaretin akabinde başlıyor. Zira bu Goebbels’in bir propaganda biçimi. Bu Holodomor kampanyası Goebbels-Hearst işbirliğinin yapıtı. Zira Almanların bir ömür alanı stratejisi var, jeopolitikçi bir anlayışla diyor ki ‘Polonya ve Ukrayna topraklarında Almanya var, onlarla birleşmem lazım, oldukları topraklar da benim hayat alanım’. ötürüsıyla Almanya, Polonya ve Ukrayna topraklarına göz diktiği için Stalin’in Ukraynalıları katlettiği tezi üzerinden Ukraynalı milliyetçilerle de ittifak yaparak aslında tarihî bir ilgi kuruyorlar. Bir yandan Amerikan çok sağcıların, merkezinde Nazilerin olduğu, Ukraynalı milliyetçileri ve güçlü toprak ağalarının olduğu bir kesitin ittifakı var. Bunların kampanyasıyla bir Holodomor trajedisi başlatmış oluyorlar. Ancak tarihî gerçeklik farklı. Mevcut kıtlıkları farklı algılatılarak, Ukraynalı toprak zenginliğini gizleyip kıtlığın Stalin tarafınca yapıldığını söyleyerek aslında Batı bir nevi anti komünist faaliyet de yürütmüş oluyor.”
‘Almanya, Polonya ile içindeki İkinci Dünya Savaşı tazminatı problemine yönelik epeyce maksatlı bir atak yaptı’
Güller’e nazaran, Almanya’nın bugün Holodomor atılımı yapmasının gerisinde ise Polonya’nın ısrarla İkinci Dünya Savaşı için talep ettiği tazminat tesirli:
“Almanya, Ukrayna ve Polonya’yı işgal etti. Üstünden yıllar geçti. Sovyetler Birliği, Nazileri yendi. Artık ne oldu da Ukrayna’da Holodomor trajedisini soykırım olarak tanıdı. Parlamentoların soykırım kabul etme sonucu alma yetkisi yok olamaz, olmamalı. Bunlar sonuç siyasi kararlardır, parlamentolar bu tip kararlar almaya başlarsa problemli bir noktaya masraf. Soykırım İkinci Dünya Savaşı’ndaki Yahudi soykırımı üzerinden mahkemeler sonucunda 1948’de memleketler arası hukuka girmiş oldu. Öncesindeki birtakım tarihî olaylara soykırım demek hukuken aslına bakarsanız mümkün değil. Almanya, 1932’deki bir olayı soykırım olarak tanıyarak, öbür ülkelerin de öbür türlü katliamları soykırım olarak tanıyabilmesinin önünü açmış oluyor. Bugün dünyada rastgele bir topluluk yok ki kökleri katliama bulaşmamış olsun. Almanya’nın önünde iki kıymetli sorun var. Polonya, Ukrayna krizini fırsata çevirip bir anda Almanya’dan yüklü bir tazminat talebinde bulundu. Bunun için kampanya yürütüyor. Polonya’nın İngiltere tarafınca desteklendiği bir durum da var. Almanya ise şu ortalar Polonya’yı durdurabilmek için Polonya anayasa mahkemesinin yapısını münasebet göstererek AB fonlarından yararlanabilmesini önlemeye çalışıyor. Yani İkinci Dünya Savaşı’ndan kalma tazminat niçiniyle bu biçimde tarihi uğraş var. Almanya bütün bunları bakılırsarek fazlaca amaçlı bir atılım yapmış oldu.”
‘Almanya Holodomor sıkıntısıyla kendi tarihî kabahatini temizlemeye çalışıyor’
Almanya parlamentosunun bu sonucuyla Berlin’in kendi tarihî kabahatlerini temizlemeye çalıştığını söyleyen Güller, bu makul tüzel çerçevede değerlendirilebilecek hassas mevzuların bugünkü milletlerarası siyasete bu türlü taşınmasının da hiç bir yararı olmadığı görüşünü lisana getirdi:
“Almanya, Ukrayna’yı temel işgal eden ülke, 1941’de işgal etti. Lakin ‘Ukrayna’da Stalin katliamı var’ diyerek kendi tarihî cürmünü temizlemeye çalışıyor. Tarihte bir Yahudi soykırımı var. Almanya için bu hala büyük bir sorun. Bu tarihi olarak da tek soykırım kabul edilmiş durumda. Almanya bunu da örtmeye çalışıyor. Ukrayna krizini mazeret ederek Almanya’dan savaş tazminatı isteyen Polonya’ya karşı da milletlerarası bir atılım yapmış oluyor. Lakin bunlar pek riskli işler, bir parlamentonun buna soyunması öteki ülkelerde zahmetler yaşatacaktır. Emperyalist devletlerin parlamentolar aracılığıyla almış olduğu bu kararların, soykırım yaptığı tez edilen tarafa da soykırıma uğradığı tez edilen tarafa da hiç bir faydasının olmadığı aslında emperyalistlerin çıkarları için bu kararların alındığını biliyoruz. Bunu Ermeni soykırımından biliyoruz. Bu soykırımın bir emperyalist argüman olarak Amerika, Fransa ve daha sonradan diğer ülkeler tarafınca ortaya atılmasının ne Türkiye’ye ne Ermenistan’a hiç bir faydası olmadı. Ermenistan bu soykırım argümanlarının altında Kafkasya’da denize açılamayan, Türkiye ile normalleşememiş, Azerbaycan ile meseleler yaşayan kapalı gelişememiş bir ülke durumunda kalmış oldu. Fakat Amerika ve Avrupa bu kriz üzerinden Kafkasya’da nüfuz kullanabilmek, Ermenistan üzerinden Türkiye ve Azerbaycan’a karşı atılımlar yapabilmenin aracı olarak gördüğü için bu tip soykırımları kullandılar.”
‘8 Aralık’ta Amerika’da ‘Türkler, İzmir’i yaktı, bir İzmir soykırımı var’ savını işleyen propaganda sineması yayınlanacak’
Mehmet Ali Güller, 8 Aralık’ta da Amerika’da 700 sinemada Kurtuluş Savaşı’nın sonunda İzmir’in kurtuluşu daha sonrası ‘Türkler, İzmir’i yaktı, bir İzmir soykırımı var’ iddiasını işleyen bir Yunanistan propagandası sinemasının yayınlanacağını aktardı:
“Başımızda bir tane daha var. 8 Aralık’ta Amerika’da 700 sinemada birden Yunanistan’ın bugüne kadarki en büyük bütçeli sineması yayınlanacak. ‘İzmir yangını; İzmir’in 100. yıldönümü’. Yunanlıların İzmir işgalini kaybetmesinin karşı propagandası olarak ‘Türkler, İzmir’i yaktı, bir İzmir soykırımı var’ argümanıyla yapılacak. Parlamentoların bu kararları alması bu tip işleri artırıyor. bu biçimde olunca da herkes birbirine karşı tarihin ortasından yeni düşmanlıklar bularak propaganda çalışmalarına başlayacak lakin bunun kimseye bir faydası olmayacak. 8 Aralık’ta yayınlanacak ancak bu bahiste gerçekler nedir derseniz; geçen ay gazeteci Yaşar Aksoy’un ‘İzmir Yangını’ diye bir kitabı çıktı. Burada hem Yunan hem Türk hem Ermeni iddilarını ortaya koyan, periyodun itfaiye teşkilatı müdürünün ve büyükelçilerinin raporlarını ortaya koyan fazlaca kıymetli tarihî bir doküman.”
Haber Sitelerinden Alıntı Yapılmıştır.