ahmetbeyler
Yeni Üye
Farklı kültürlerde bayanların hoşluk maksadıyla vücutlarında farklı şeyler deneyip uyguladıkları hep görülmüştür. Modern kültürle büyüyen insanlara bunlar berbat geliyor olsa da birtakım kültürlere göre bir hoşluğu yansıtıyor.
Lotus ayak bağı, uzun boyun halkaları, kirpiksiz gözler ve dudak plakaları tarih boyunca bayanların hoşlaşmak uğruna uyguladıkları birbirinden değişik süreçlerden sırf birkaçı.
Şimdi bu uygulamaların hoşluk uğruna bayanlara neler yaptığına bir bakalım. Lotus ayak bağı, bunlar içindeki en çarpıcı olanlardan biri.
HASSAS GÖRÜNTÜ
Lotus ayak bağları bizlere, Hong Kong’da yüzsenelerdır Çinli bayanların ayaklarının hoşluk uğruna ne derece acı verici deneyimlerden geçtiğini anlatıyor. Bu tecrübe, temelinde genç bayanların ayaklarını sakatlamaya yol açıyor. Bu geleneğin uygulanmasının sebebi, bayanların daha âlâ bir evliliğe ve daha uygun bir yaşama sahip olması içindi.
Kadınlar ayak parmaklarını ve ayak kemerlerini kırıp ayak tabanına bağlanan bezle bu görünümü elde ediyor. Bu uygulamadaki asıl hedef ise erkekleri şad etmek. Zira adamların, küçük ayaklara daha fazla ilgi duyacağı düşünülmekteydi.
Kadınların bunu yapmasının gerisinde diğer sebepler de olabileceği düşünülüyor.
Bossen adlı bir antropolog, bu gelenekle ilgili yanlış bilinen birtakım durumların olduğunu söylüyor. Bossen’e nazaran, kızların ayaklarının işkencevari biçimde bağlanması ve güzel niyetlerle yapılması diğer bir maksada hizmet ediyordu. Bu hedef, kızların hareketsiz oturması yerine aileleri için bir gelir kaynağı oluşturmalarının istenmesi.
Özellikle kırsalda bu hedefin değerli bir yeri olduğu söylenebilir. Zira kırsalda ailelerin gelir kaynağı iplik, hasır, ayakkabı, kumaş ve balık ağları üzere eşyalardan oluşuyordu. Aileler kızlarından bu işlere yardım etmelerini istiyordu ve lotus ayak bağları yardımıyla kızlar bu işleri daha kolay gerçekleştirebiliyordu.
bir daha Bossen, lotus ayaklı bayanların, lotus ayak bağlarını göstermekten çekinmediklerini gözlemlemiş ve bu niçinle bunun bir fetişi andırabileceği konusunda kuşkucu olduğunu tabir etmiştir. Bossen, bayanların yalnızca hoşluk temelinde bu biçimde bir tecrübeden geçtiğinin düşünülmesinin tarihin çarpıtılması olduğunu söylüyor. Bayanlar, sanayi işlerinde çalışıyordu ve o niçinle bayanların ayaklarını bu hale getirmesinin tek niçini kozmetik sebepler değildi.
Bu gelenek son vakit içinderda pek az görülmeye başlamış, sebebi de artık fabrikalaşmayla bir arada lotus ayak bağlama geleneğinden çok daha kullanışlı ve sağlam alternatiflerin ortaya çıkması olmuştur. Yani bayanlar meskende kumaş üzere mallar üretmemeye başladığı için bu gelenek azalmış da diyebiliriz.
Lotus ayakların çok eski bir kökeni var.
Lotus ayak bağı, Song (960-1279) hanedanlığına kadar uzanan bir gelenektir. Bilhassa saray etrafından seçkin aristokrat şahısların uyguladığı bir gelenek olarak başlaması ilgi caziptir. Akabinde kırsala yayılmış ve 19. yüzyılda Çin’in neredeyse tamamında popülerleşmeye başlamıştır. Lotus ayak bağı uygulamasının, 20. yüzyılın birinci senelerında azaldığı söylenebilir. Uygulamanın azalmasının sebebi, Komünizm’in getirdiği yasaklardır.
Bir öteki hoşluk usulünde ise bayanlar boyunlarını uzatıyor.
Kuzey Tayland’da uzun boyunlu Karen beşerler olarak da bilinen Kayan kabilesinde bayanlar, boyunlarına taktıkları halkalarla dikkat çekiyor. Bu kabilede bayanlar, erkekler tarafınca yapılan burmalı halkalar takıyorlar. Üstelik bu boyun halkaları pirinçten yapılıyor ve bayanların boyunlarını uzatıyor.
Kayan kabilesinin inanışına göre, bir hanımın boynu ne kadar uzunsa o bayan o kadar hoştur. Kayan kabilesinde bayanlar hoşlaşmak için daha 5 yaşında bu halkaları takmaya başlıyor. Ne kadar yaş alırlarsa boyunlarına o kadar halka daha ekleniyor. Hatta her iki yılda boyunlarına yeni bir halka ekledikleri de söyleniyor.
Aslen Myanmarlı olan bu kabile, 1980’lerin sonlarında Myanmar ile isyancı güçlerin savaşından kaçarak Tayland hududuna sığınmıştır. Sonda mülteci kamplarına yerleştirilen bu halk, uzun boyunlu bayan gelenekleri niçiniyle kısa müddette büyük ilgi gördü.
Tayland’da kalmalarına niye olanlardan biri de bayanları güzelleştirmek için uyguladıkları bu gelenekti. Çünkü turistler bu durumun ilgi çektiğini düşünüyordu. Hatta 40.000’den çok turistin, her yıl bu bayanları gorebilmek ve onlarla fotoğraf çektirebilmek için yaklaşık 8 ila 16 dolar para ödediği varsayımlar içinde. çok enteresandır ki bayanlar uyurken bile boyunluklarını çıkarmıyorlar.
Kadınlar, bobin denen bu halkaları hoşlaşmak için takıyor.
Kayan halkı, bayanların niye bu bobinleri taktıklarına dair somut bir şey söylemiyor. Fakat yerlilerin inanışına nazaran, pirinçten yapılma bu halkalar, bayanları öbür kabileler tarafınca kaçırılmaktan koruyor. Birtakım inanışa göre ise boyunluklar kaplan hücumlarından koruyordu.
Günümüzde ise bu halkaların Kayan külçeşidinin korunması için takıldığı söyleniyor. Yalnızca koruma yahut kültür hedefli değil, estetik maksatlarla da bu halkaların takıldığı tabir edilmektedir.
Kayan’lı bayanlar, boyunlarına taktıkları uzun halkalardan dolayı ‘’zürafa kadınları’’ olarak isimlendiriliyor. Bu boyun halkalarına başka ismiyle ‘’Padaung’’ da deniliyor.
Güzellik uğruna bayanların boyunlarının uzatılması sıhhat risklerine yol açabiliyor!
Devamlı olarak boyun bölgesinde halkaların kullanılması, omurgadaki omurların çökmesine niye oluyor. Bu niçinle, boyun uzatma uygulaması sıhhat açısından hiç de olumlu sonuçlar doğurmuyor. Boyun bobinlerinin kimi vakit 20 kilogram kadar tartıya sahip olduğu biliniyor. Boyun yapısının kırılganlığına karşı bu biçimdesi ağır bir aksesuarı takmak, hoşluk uğruna yapılan acı teşebbüslerden biri haline geliyor.
Ayrıca bobinlerin yükü köprücük kemiğini ittiği için göğüs kafesine baskı yapıyor. Bu bağlamda da köprücük kemiğinde deformasyonların oluşması kaçınılmaz oluyor. Hatta bayanlar, köprücük kemiklerinde oluşan yaraları önlemek için uyurken boyunlarını yapraklarla dolduruyor. Bu sayede köprücük kemiğine kademeli olarak yer değiştirme süreci uygulanmış oluyor.
Bazı kaynaklarda bayanların bu boyun halkalarını maddi yarar için taktıkları istikametinde görüşler mevcut. Bunun sebebi, yerli halkın turizm haricinde bir geçim kaynağının olmamasıdır. Erkekler bayanlara boyun halkalarını takmaları konusunda baskı yapıyor zira bayanların mülteci statüleri iş bulmalarını zorlaştırıyor. Dış görünümlerinden öteki para kazanacak alternatifleri olmadığını düşünen bayanlar da bu halkaları takarak canları değerine yaşamaya çalışıyor.
Kirpiksiz göz ise alın bölgesinin öne çıkması için tanınan olmuş bir hoşluk uygulamasıydı.
Orta Çağ’da, 18. yüzyıla kadar bayanlar kirpiklerine hal vermiyordu. Bunun sebebi, bayanların alınlarına daha fazla değer vermesiydi. Alınların ortaya daha fazla çıkması için bayanlar kaşlarını ve kirpiklerini alıyordu.
Kadınların, halka açık yerlerde saçlarını sergilemeleri beğenilen karşılanmıyordu. Birkaç dini buyruk aracılığıyla Katolik Kilisesi, saç sergilemek Tanrı’ya ve kiliseye karşı işlenmiş bir kabahat, bir günah olarak görmeye başladı. bu vakitte bir daha makyaj yapmak yalnızca fahişelere has kılınmıştı. Bayanlarda saç, erotik bir çağrışıma niye olan bir özellik üzere algılanmaktaydı. Orta Çağ boyunca çıkarılan yasaklarla bayanlar daha az saçla varlık gösteriyordu. İşte bu durum kirpiklerin alınmasına niye olmuştu. Bayanlar hoşluğun kirpiksiz olmakta yattığına inanıyor ve kirpiklerini alıyordu.
Afrika’da bayanların dudaklarına genişletmek emeliyle takılan plakalar, hoşluğun ve saygınlığın sembolü olarak kabul ediliyor.
Afrika’da Surma, Sara ve Mursi kabilelerinde gençlik çağındaki kızların dudakları anneleri tarafınca kesilerek plakalar ile genişletiliyor. Bu uygulamanın sebebi, bayanların güzelleşmelerini sağlamaktır.
Kabileler içinde dudak plakaları hakkında görüş ayrılıkları vardır. Mursi kabilesinde güzellik için olduğu tabir edilirken, başka kabilelerde başlık parası için olduğu tabir ediliyor. Hatta bayanların dudaklarındaki plaka ne kadar büyükse kendilerine verilecek olan paranın o kadar fazla olacağı düşünülüyor.
Görüldüğü üzere bayanlar tarih boyunca hoşlaşmak uğruna vücutlarına acı veren çeşitli uygulamalardan geçmiştir. Günümüzde de hala hoşluk için vücutta yaratılan bu tahribat veren tecrübeler kaçınılmaz olmaya devam ediyor.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5
Lotus ayak bağı, uzun boyun halkaları, kirpiksiz gözler ve dudak plakaları tarih boyunca bayanların hoşlaşmak uğruna uyguladıkları birbirinden değişik süreçlerden sırf birkaçı.
Şimdi bu uygulamaların hoşluk uğruna bayanlara neler yaptığına bir bakalım. Lotus ayak bağı, bunlar içindeki en çarpıcı olanlardan biri.
HASSAS GÖRÜNTÜ
Lotus ayak bağları bizlere, Hong Kong’da yüzsenelerdır Çinli bayanların ayaklarının hoşluk uğruna ne derece acı verici deneyimlerden geçtiğini anlatıyor. Bu tecrübe, temelinde genç bayanların ayaklarını sakatlamaya yol açıyor. Bu geleneğin uygulanmasının sebebi, bayanların daha âlâ bir evliliğe ve daha uygun bir yaşama sahip olması içindi.
Kadınlar ayak parmaklarını ve ayak kemerlerini kırıp ayak tabanına bağlanan bezle bu görünümü elde ediyor. Bu uygulamadaki asıl hedef ise erkekleri şad etmek. Zira adamların, küçük ayaklara daha fazla ilgi duyacağı düşünülmekteydi.
Kadınların bunu yapmasının gerisinde diğer sebepler de olabileceği düşünülüyor.
Bossen adlı bir antropolog, bu gelenekle ilgili yanlış bilinen birtakım durumların olduğunu söylüyor. Bossen’e nazaran, kızların ayaklarının işkencevari biçimde bağlanması ve güzel niyetlerle yapılması diğer bir maksada hizmet ediyordu. Bu hedef, kızların hareketsiz oturması yerine aileleri için bir gelir kaynağı oluşturmalarının istenmesi.
Özellikle kırsalda bu hedefin değerli bir yeri olduğu söylenebilir. Zira kırsalda ailelerin gelir kaynağı iplik, hasır, ayakkabı, kumaş ve balık ağları üzere eşyalardan oluşuyordu. Aileler kızlarından bu işlere yardım etmelerini istiyordu ve lotus ayak bağları yardımıyla kızlar bu işleri daha kolay gerçekleştirebiliyordu.
bir daha Bossen, lotus ayaklı bayanların, lotus ayak bağlarını göstermekten çekinmediklerini gözlemlemiş ve bu niçinle bunun bir fetişi andırabileceği konusunda kuşkucu olduğunu tabir etmiştir. Bossen, bayanların yalnızca hoşluk temelinde bu biçimde bir tecrübeden geçtiğinin düşünülmesinin tarihin çarpıtılması olduğunu söylüyor. Bayanlar, sanayi işlerinde çalışıyordu ve o niçinle bayanların ayaklarını bu hale getirmesinin tek niçini kozmetik sebepler değildi.
Bu gelenek son vakit içinderda pek az görülmeye başlamış, sebebi de artık fabrikalaşmayla bir arada lotus ayak bağlama geleneğinden çok daha kullanışlı ve sağlam alternatiflerin ortaya çıkması olmuştur. Yani bayanlar meskende kumaş üzere mallar üretmemeye başladığı için bu gelenek azalmış da diyebiliriz.
Lotus ayakların çok eski bir kökeni var.
Lotus ayak bağı, Song (960-1279) hanedanlığına kadar uzanan bir gelenektir. Bilhassa saray etrafından seçkin aristokrat şahısların uyguladığı bir gelenek olarak başlaması ilgi caziptir. Akabinde kırsala yayılmış ve 19. yüzyılda Çin’in neredeyse tamamında popülerleşmeye başlamıştır. Lotus ayak bağı uygulamasının, 20. yüzyılın birinci senelerında azaldığı söylenebilir. Uygulamanın azalmasının sebebi, Komünizm’in getirdiği yasaklardır.
Bir öteki hoşluk usulünde ise bayanlar boyunlarını uzatıyor.
Kuzey Tayland’da uzun boyunlu Karen beşerler olarak da bilinen Kayan kabilesinde bayanlar, boyunlarına taktıkları halkalarla dikkat çekiyor. Bu kabilede bayanlar, erkekler tarafınca yapılan burmalı halkalar takıyorlar. Üstelik bu boyun halkaları pirinçten yapılıyor ve bayanların boyunlarını uzatıyor.
Kayan kabilesinin inanışına göre, bir hanımın boynu ne kadar uzunsa o bayan o kadar hoştur. Kayan kabilesinde bayanlar hoşlaşmak için daha 5 yaşında bu halkaları takmaya başlıyor. Ne kadar yaş alırlarsa boyunlarına o kadar halka daha ekleniyor. Hatta her iki yılda boyunlarına yeni bir halka ekledikleri de söyleniyor.
Aslen Myanmarlı olan bu kabile, 1980’lerin sonlarında Myanmar ile isyancı güçlerin savaşından kaçarak Tayland hududuna sığınmıştır. Sonda mülteci kamplarına yerleştirilen bu halk, uzun boyunlu bayan gelenekleri niçiniyle kısa müddette büyük ilgi gördü.
Tayland’da kalmalarına niye olanlardan biri de bayanları güzelleştirmek için uyguladıkları bu gelenekti. Çünkü turistler bu durumun ilgi çektiğini düşünüyordu. Hatta 40.000’den çok turistin, her yıl bu bayanları gorebilmek ve onlarla fotoğraf çektirebilmek için yaklaşık 8 ila 16 dolar para ödediği varsayımlar içinde. çok enteresandır ki bayanlar uyurken bile boyunluklarını çıkarmıyorlar.
Kadınlar, bobin denen bu halkaları hoşlaşmak için takıyor.
Kayan halkı, bayanların niye bu bobinleri taktıklarına dair somut bir şey söylemiyor. Fakat yerlilerin inanışına nazaran, pirinçten yapılma bu halkalar, bayanları öbür kabileler tarafınca kaçırılmaktan koruyor. Birtakım inanışa göre ise boyunluklar kaplan hücumlarından koruyordu.
Günümüzde ise bu halkaların Kayan külçeşidinin korunması için takıldığı söyleniyor. Yalnızca koruma yahut kültür hedefli değil, estetik maksatlarla da bu halkaların takıldığı tabir edilmektedir.
Kayan’lı bayanlar, boyunlarına taktıkları uzun halkalardan dolayı ‘’zürafa kadınları’’ olarak isimlendiriliyor. Bu boyun halkalarına başka ismiyle ‘’Padaung’’ da deniliyor.
Güzellik uğruna bayanların boyunlarının uzatılması sıhhat risklerine yol açabiliyor!
Devamlı olarak boyun bölgesinde halkaların kullanılması, omurgadaki omurların çökmesine niye oluyor. Bu niçinle, boyun uzatma uygulaması sıhhat açısından hiç de olumlu sonuçlar doğurmuyor. Boyun bobinlerinin kimi vakit 20 kilogram kadar tartıya sahip olduğu biliniyor. Boyun yapısının kırılganlığına karşı bu biçimdesi ağır bir aksesuarı takmak, hoşluk uğruna yapılan acı teşebbüslerden biri haline geliyor.
Ayrıca bobinlerin yükü köprücük kemiğini ittiği için göğüs kafesine baskı yapıyor. Bu bağlamda da köprücük kemiğinde deformasyonların oluşması kaçınılmaz oluyor. Hatta bayanlar, köprücük kemiklerinde oluşan yaraları önlemek için uyurken boyunlarını yapraklarla dolduruyor. Bu sayede köprücük kemiğine kademeli olarak yer değiştirme süreci uygulanmış oluyor.
Bazı kaynaklarda bayanların bu boyun halkalarını maddi yarar için taktıkları istikametinde görüşler mevcut. Bunun sebebi, yerli halkın turizm haricinde bir geçim kaynağının olmamasıdır. Erkekler bayanlara boyun halkalarını takmaları konusunda baskı yapıyor zira bayanların mülteci statüleri iş bulmalarını zorlaştırıyor. Dış görünümlerinden öteki para kazanacak alternatifleri olmadığını düşünen bayanlar da bu halkaları takarak canları değerine yaşamaya çalışıyor.
Kirpiksiz göz ise alın bölgesinin öne çıkması için tanınan olmuş bir hoşluk uygulamasıydı.
Orta Çağ’da, 18. yüzyıla kadar bayanlar kirpiklerine hal vermiyordu. Bunun sebebi, bayanların alınlarına daha fazla değer vermesiydi. Alınların ortaya daha fazla çıkması için bayanlar kaşlarını ve kirpiklerini alıyordu.
Kadınların, halka açık yerlerde saçlarını sergilemeleri beğenilen karşılanmıyordu. Birkaç dini buyruk aracılığıyla Katolik Kilisesi, saç sergilemek Tanrı’ya ve kiliseye karşı işlenmiş bir kabahat, bir günah olarak görmeye başladı. bu vakitte bir daha makyaj yapmak yalnızca fahişelere has kılınmıştı. Bayanlarda saç, erotik bir çağrışıma niye olan bir özellik üzere algılanmaktaydı. Orta Çağ boyunca çıkarılan yasaklarla bayanlar daha az saçla varlık gösteriyordu. İşte bu durum kirpiklerin alınmasına niye olmuştu. Bayanlar hoşluğun kirpiksiz olmakta yattığına inanıyor ve kirpiklerini alıyordu.
Afrika’da bayanların dudaklarına genişletmek emeliyle takılan plakalar, hoşluğun ve saygınlığın sembolü olarak kabul ediliyor.
Afrika’da Surma, Sara ve Mursi kabilelerinde gençlik çağındaki kızların dudakları anneleri tarafınca kesilerek plakalar ile genişletiliyor. Bu uygulamanın sebebi, bayanların güzelleşmelerini sağlamaktır.
Kabileler içinde dudak plakaları hakkında görüş ayrılıkları vardır. Mursi kabilesinde güzellik için olduğu tabir edilirken, başka kabilelerde başlık parası için olduğu tabir ediliyor. Hatta bayanların dudaklarındaki plaka ne kadar büyükse kendilerine verilecek olan paranın o kadar fazla olacağı düşünülüyor.
Görüldüğü üzere bayanlar tarih boyunca hoşlaşmak uğruna vücutlarına acı veren çeşitli uygulamalardan geçmiştir. Günümüzde de hala hoşluk için vücutta yaratılan bu tahribat veren tecrübeler kaçınılmaz olmaya devam ediyor.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4, 5