ahmetbeyler
Yeni Üye
Okyanusun ortasında kalmanın nasıl bir şey olduğunu anlatan sinema yahut kitap üzere biroldukca eser gördük. Hatta hayli sayıda kişi bu biçimdesine sıkıntı bir durumdan sağ çıkmayı gerçek hayatta da başarmıştı. Lakin bu içeriğimizde anlatacağımız Harrison Okene’nin öyküsü, az evvel söylemiş olduğimiz şahıslarda olduğu üzere kıyıdan uzak bir yerde geçse de onlardan pek farklı.
Çünkü bu adam denizin onlarca metre altında, rastgele bir dalış ekipmanı olmadan, ortasında bulunduğu römorkörün hava ceplerine sığınmak zorunda kaldı. Su altında verdiği ümitsizliklerle dolu bu ömür çabası tamı tamına 3 gün sürdü ve çıktığında hem vaktin nasıl geçtiğine tıpkı vakitte yaşadığı yerde karşılanma haline çok şaşırdı. Gelin öyküsüne bir arada bakalım.
Harrison, petrol operasyonlarının gerçekleştirildiği Nijerya açıklarında, bir petrol tankerini destekleyen römorkörlerden birindeydi, aşçı olarak:
Kısa müddet evvel evlenmiş olan Harrison, gemide aşçılık yaparak geçimini sağlıyordu. Denize açılacakları gün hava çok hoş görünmesine karşın kimsenin günün ilerleyen saatlerinde felakete sebep olacak fırtınadan haberi yoktu. Üstelik fırtına haricinde akıllarda tutulan bir tehdit daha vardı: Korsanlar.
Bu tehditten korunmak için de mürettebat dinleneceği vakit kamaralarını kilitliyordu. Herkes uyuduğu sırada fırtına gelip gemiyi alabora ettiğinde, takımın kaçışını zorlaştıran sebeplerden biri de bu oldu.
her neyse ki Harrison o saatte lavaboya gitmişti:
Mürettebattaki arkadaşları odalardan çıkıp acil durum kısımlarına ilerlemeye çalışırken içeriye dolan suyun uyguladığı kuvvet, Harrison’ın kapıyı açmasını zorlaştırdı. Bu sebeple de arkadaşlarına yetişemedi ve onlara seslense de o kaosun ortasında Harrison’ı duymadılar. çabucak sonrasında kapının açılmasıyla Harrison suyun akımına kapıldı ve farklı bir odaya gerçek sürüklendi.
Ufak bir hava cebinin bulunduğu kaptan odasına sürüklenen Harrison, bu sırada oldukça darbe aldı. ondan sonrasında gemi ‘bir şeye çarpmış gibi’ oldu:
O an Harrison, geminin deniz tabanına oturduğunu anladı. Üstelik gemi aksi dönmüştü. Batan gemiyi ihbar eden öbür gruplara kısa müddette yardım yetişti. Ancak bu yardım grubunun dalgıçları, derinlerde uzun mühlet kalmak için hazırlıklı olmadığından Harrison’ı fark edemeden gittiler.
Hem çaresiz kalan tıpkı vakitte umutlu olmaya çalışan Harrison için işler pek de güzele gitmiyordu. Bulunduğu yerde ömrünü tehdit eden çok sayıda faktör olsa da derin bir nefes alıp farklı bir noktaya geçmeyi denedi. Zifiri karanlıkta yüzerken yolu, mühendis odasına vardı.
Bahtına burada da bir hava cebi bulunuyordu. Yani karbondioksit zehirlenmesi sorunundan bir nebze uzaklaşmış oldu. Artık sırada öbür sorunlar var
Artık bir durum değerlendirmesi yapalım. Harrison suyun 30 metre altında acıkmış, susamış, korkmuş ve üşümüştü. Bunların içinde daha evvel nefes alma sorunu de vardı lakin artık bulunduğu oda bir nebze işini gördü. Üşüme sorununun önüne geçmek için de etrafta bulduğu gereçlerle bir platform oluşturmaya çalıştı. Bu sayede vücudunu dondurucu deniz suyunun üzerinde tuttu. Aksi hâlde hayatını yitirmesi birkaç saat sürecekti.
Bu sırada etrafta yayılan berbat bir koku da vardı. Harrison, bu kokunun kaynağının, hayatını yitiren mürettebat olduğunu düşünüyordu. Daha da berbatı, etraftaki balıkların cesetlere gerçek yönelme seslerini duyuyordu. Hem dünyanın sizden umudunu kestiğini düşünürken birebir vakitte bu durumla karşı karşıyayken gayret vermek güç. Ama bunlar Harrison’ın pes etmesi için kâfi olmadı.
ondan sonrasında evvelkinden üst düzey bir dalgıç grubu olay yerine geldi ve geminin battığı yer tespit edildi. Ancak emel Harrison’ı kurtarmak değildi:
Bu grubun gayesi su altındaki cesetleri toplamaktı. İçinde teknik bakılırsavliler haricinde 6 dalgıcın bulunduğu grup, bir süre suyun kuvvetle tuttuğu kapıyı açmak için çabaladı. İçeriye girdiklerinde ise şiddetli şartlar eşliğinde arama çalışmaları başladı. Takım, Harrison’a ulaşana kadar 4 ceset buldu.
Aslında Harrison’a ulaşmadılar, Harrison onlara ulaştı (korkutucu bir biçimde)
Ancak Harrison ses yapmış olsa da Nico onu duymadan ilerledi. Akabinde Harrison suya dalıp peşinden gitmeye çalıştı. En sonunda ise Nico, Harrison’ın elini gördü.
Gördü görmesine lakin onu cesetlerden biri sandı:
Bunu cevaplamak için de vurgun yahut dekompresyon isimleriyle bilinen hastalığa kabaca bakmamız gerekiyor. Kelam konusu hastalık, yüksek basınçlı yerlerden (denizin yeri gibi) bir anda alçak basınçlı olan yerlere (denizin yüzeyi gibi) geçilmesiyle bedendeki gazın kana karışmasını ve ağrı, felç üzere durumlara sebep olmasını kapsıyor. Bilhassa panik üzere durumlarla eşlendiğinde ölümcül senaryolar ortaya çıkabiliyor.
Bu bahsin önüne geçmek için Harrison’ın vücudunu ısıtmaları gerekiyordu. Bunun için de sıcak su kullandılar. Bundan daha sonra kısa müddette oksijen maskesini nasıl kullanacağını gösterdiler ve Harrison’ı yüzeye çıkardılar.
12 saattir aşağıda olduğunu sanıyordu, ama tamı tamına 3 gün olmuştu:
Harrison, yüzeye ulaşmasının akabinde bir süre basınç konusunun büsbütün halledilebilmesi için basınç odasında tedavi gördü. Çıktığında başka grup arkadaşlarının hayatta olabileceğini düşünmüştü ama İçinde bulunduğu 12 kişilik mürettebattan yalnızca kendisi olaydan sağ kurtuldu. Başkalarından 10 kişinin cesedi toplandı ama kalan 1 kişinin vücuduna ne olduğu hâlâ bilinmiyor.
Takım arkadaşlarının cenazesine katılamadı ve tüm bunlardan daha sonra kendisi de dalgıç oldu: Pekala nasıl?
Harrison’ın yaşadığı Nijerya, dinî açıdan pek katı bir yer. Kendisi kiliseye gidip oradakilere niye bu durumun onun başına geldiğini ve niye yalnızca kendisinin kurtulduğunu sorduğunda, yani olanlara bir yanıt aramaya koyulduğunda, söylemiş olduklerine nazaran karşısındaki, kara büyü yapıp yapmadığını sordu.
Grup arkadaşlarının akrabaları da bu durumdan şüphelenebileceği için Harrison, mürettebatın cenazesine gidemediğini söylemiş oldu. Tüm bu olayların akabinde denize dönmemeye yemin etmiş olsa da 2015 yılında profesyonel bir dalgıç oldu.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4
Çünkü bu adam denizin onlarca metre altında, rastgele bir dalış ekipmanı olmadan, ortasında bulunduğu römorkörün hava ceplerine sığınmak zorunda kaldı. Su altında verdiği ümitsizliklerle dolu bu ömür çabası tamı tamına 3 gün sürdü ve çıktığında hem vaktin nasıl geçtiğine tıpkı vakitte yaşadığı yerde karşılanma haline çok şaşırdı. Gelin öyküsüne bir arada bakalım.
Harrison, petrol operasyonlarının gerçekleştirildiği Nijerya açıklarında, bir petrol tankerini destekleyen römorkörlerden birindeydi, aşçı olarak:
Kısa müddet evvel evlenmiş olan Harrison, gemide aşçılık yaparak geçimini sağlıyordu. Denize açılacakları gün hava çok hoş görünmesine karşın kimsenin günün ilerleyen saatlerinde felakete sebep olacak fırtınadan haberi yoktu. Üstelik fırtına haricinde akıllarda tutulan bir tehdit daha vardı: Korsanlar.
Bu tehditten korunmak için de mürettebat dinleneceği vakit kamaralarını kilitliyordu. Herkes uyuduğu sırada fırtına gelip gemiyi alabora ettiğinde, takımın kaçışını zorlaştıran sebeplerden biri de bu oldu.
her neyse ki Harrison o saatte lavaboya gitmişti:
Mürettebattaki arkadaşları odalardan çıkıp acil durum kısımlarına ilerlemeye çalışırken içeriye dolan suyun uyguladığı kuvvet, Harrison’ın kapıyı açmasını zorlaştırdı. Bu sebeple de arkadaşlarına yetişemedi ve onlara seslense de o kaosun ortasında Harrison’ı duymadılar. çabucak sonrasında kapının açılmasıyla Harrison suyun akımına kapıldı ve farklı bir odaya gerçek sürüklendi.
Ufak bir hava cebinin bulunduğu kaptan odasına sürüklenen Harrison, bu sırada oldukça darbe aldı. ondan sonrasında gemi ‘bir şeye çarpmış gibi’ oldu:
O an Harrison, geminin deniz tabanına oturduğunu anladı. Üstelik gemi aksi dönmüştü. Batan gemiyi ihbar eden öbür gruplara kısa müddette yardım yetişti. Ancak bu yardım grubunun dalgıçları, derinlerde uzun mühlet kalmak için hazırlıklı olmadığından Harrison’ı fark edemeden gittiler.
Hem çaresiz kalan tıpkı vakitte umutlu olmaya çalışan Harrison için işler pek de güzele gitmiyordu. Bulunduğu yerde ömrünü tehdit eden çok sayıda faktör olsa da derin bir nefes alıp farklı bir noktaya geçmeyi denedi. Zifiri karanlıkta yüzerken yolu, mühendis odasına vardı.
Bahtına burada da bir hava cebi bulunuyordu. Yani karbondioksit zehirlenmesi sorunundan bir nebze uzaklaşmış oldu. Artık sırada öbür sorunlar var
Artık bir durum değerlendirmesi yapalım. Harrison suyun 30 metre altında acıkmış, susamış, korkmuş ve üşümüştü. Bunların içinde daha evvel nefes alma sorunu de vardı lakin artık bulunduğu oda bir nebze işini gördü. Üşüme sorununun önüne geçmek için de etrafta bulduğu gereçlerle bir platform oluşturmaya çalıştı. Bu sayede vücudunu dondurucu deniz suyunun üzerinde tuttu. Aksi hâlde hayatını yitirmesi birkaç saat sürecekti.
Bu sırada etrafta yayılan berbat bir koku da vardı. Harrison, bu kokunun kaynağının, hayatını yitiren mürettebat olduğunu düşünüyordu. Daha da berbatı, etraftaki balıkların cesetlere gerçek yönelme seslerini duyuyordu. Hem dünyanın sizden umudunu kestiğini düşünürken birebir vakitte bu durumla karşı karşıyayken gayret vermek güç. Ama bunlar Harrison’ın pes etmesi için kâfi olmadı.
ondan sonrasında evvelkinden üst düzey bir dalgıç grubu olay yerine geldi ve geminin battığı yer tespit edildi. Ancak emel Harrison’ı kurtarmak değildi:
Bu grubun gayesi su altındaki cesetleri toplamaktı. İçinde teknik bakılırsavliler haricinde 6 dalgıcın bulunduğu grup, bir süre suyun kuvvetle tuttuğu kapıyı açmak için çabaladı. İçeriye girdiklerinde ise şiddetli şartlar eşliğinde arama çalışmaları başladı. Takım, Harrison’a ulaşana kadar 4 ceset buldu.
Aslında Harrison’a ulaşmadılar, Harrison onlara ulaştı (korkutucu bir biçimde)
- Harrison’ın bulunma anları
Ancak Harrison ses yapmış olsa da Nico onu duymadan ilerledi. Akabinde Harrison suya dalıp peşinden gitmeye çalıştı. En sonunda ise Nico, Harrison’ın elini gördü.
Gördü görmesine lakin onu cesetlerden biri sandı:
- Harrison’ın eli Nico’ya uzanıyor
Bunu cevaplamak için de vurgun yahut dekompresyon isimleriyle bilinen hastalığa kabaca bakmamız gerekiyor. Kelam konusu hastalık, yüksek basınçlı yerlerden (denizin yeri gibi) bir anda alçak basınçlı olan yerlere (denizin yüzeyi gibi) geçilmesiyle bedendeki gazın kana karışmasını ve ağrı, felç üzere durumlara sebep olmasını kapsıyor. Bilhassa panik üzere durumlarla eşlendiğinde ölümcül senaryolar ortaya çıkabiliyor.
Bu bahsin önüne geçmek için Harrison’ın vücudunu ısıtmaları gerekiyordu. Bunun için de sıcak su kullandılar. Bundan daha sonra kısa müddette oksijen maskesini nasıl kullanacağını gösterdiler ve Harrison’ı yüzeye çıkardılar.
12 saattir aşağıda olduğunu sanıyordu, ama tamı tamına 3 gün olmuştu:
Harrison, yüzeye ulaşmasının akabinde bir süre basınç konusunun büsbütün halledilebilmesi için basınç odasında tedavi gördü. Çıktığında başka grup arkadaşlarının hayatta olabileceğini düşünmüştü ama İçinde bulunduğu 12 kişilik mürettebattan yalnızca kendisi olaydan sağ kurtuldu. Başkalarından 10 kişinin cesedi toplandı ama kalan 1 kişinin vücuduna ne olduğu hâlâ bilinmiyor.
Takım arkadaşlarının cenazesine katılamadı ve tüm bunlardan daha sonra kendisi de dalgıç oldu: Pekala nasıl?
Harrison’ın yaşadığı Nijerya, dinî açıdan pek katı bir yer. Kendisi kiliseye gidip oradakilere niye bu durumun onun başına geldiğini ve niye yalnızca kendisinin kurtulduğunu sorduğunda, yani olanlara bir yanıt aramaya koyulduğunda, söylemiş olduklerine nazaran karşısındaki, kara büyü yapıp yapmadığını sordu.
Grup arkadaşlarının akrabaları da bu durumdan şüphelenebileceği için Harrison, mürettebatın cenazesine gidemediğini söylemiş oldu. Tüm bu olayların akabinde denize dönmemeye yemin etmiş olsa da 2015 yılında profesyonel bir dalgıç oldu.
Kaynaklar: 1, 2, 3, 4