ahmetbeyler
Yeni Üye
Anılarımızı canlı tutabilmek için onlara vakit ataması yaparız. Örneğin yazın katıldığımız eğlenceli bir partiyi hatırlayabilmek için, onu ‘‘Geçen yaz eğlenceli bir partiye katılmıştık.’’ halinde muhakkak bir vakit dilimiyle sıradançe eşleriz. Bu sıradan; lakin pek tesirli usul, yalnızca günümüz insanına mahsus değil! Eski devirlerde de kullanıldığı bilinen bu sistem, hem de günümüzün doğum günü etkinliklerinin de atası kabul edilebilir!
Eski vakit içinderda beşerler, daima maruz kaldıkları tabiat olaylarını ve yaşadıkları kıymetli anları zihinlerinde kalıcı hale getirebilmek için tıpkı bizlerin şimdilerde yaptığı üzere bu olay ve anlara vakit ataması yapıyor, bunun bununla birlikte bunun notunu tutuyordu. örneğin, büyük bir fırtına koptuğunda; bu fırtınayı hatırlayabilmek için bulundukları vakti bu fırtınayla eşleştirip bu eşleşmeyi not ediyorlardı. Günümüzde istendikten daha sonra günlerce bile kutlanabilen doğum günlerinin ceddinin da bu eşleştirip not düşme davranışından geldiği biliniyor.
Doğum günleri nerede ve nasıl ortaya çıktı?
Doğum günleri, birinci defa Mısır’da ortaya çıktı ve aslında başlangıçta bugünkü manasından uzak bir manaya sahip olan farklı bir geleneği tabir etmek üzere varlığını sürdüryordu.
Taç giydiklerinde Tanrı’ya dönüştüklerine inanan Mısır firavunları, taç giyme merasimlerini bu niçinle çok önemsemekteydi. Merasimler değerli bir yere sahip olduğundan, merasim vakit içinderı üzerine de elbette çeşitli notlar tutulmaktaydı. Firavunların Rablik ilanı olarak kabul edilen bu merasimler, Tanrı’nın fizikî olarak doğuşunu temsil etmekteydi. bu biçimdece bireyin İlah olduğu gün, doğum günü olarak kabul görmüş oldu. İnanç sistemi kapsamında gelişen bu gelenek, bu sayede günümüze dek gelmeyi de başardı.
Doğum günleri bugünkü haline nasıl kavuştu?
Geçmişin doğum günleriyle günümüzün doğum günlerinin tıpkı manayı taşımadığını belirtmiştik. bu biçimdedan bu vakte emel değişikliğine uğrayan doğum günlerine pasta-mum-dilek üçlüsünü dahil edenler, tıpkı Mısırlılar üzere Tanrıylarıyla meşhur bir öbür medeniyet olan Yunanlılardı.
Ay Tanrıçası Artemis’e duydukları fedakarlık his ve dileğini göstermek üzere ay halinde kekler hazırlayan, kekleri süslemek için de duaları sembolize eden mumlar kullanan Yunanlılar; mumları üflemedilk evvel dilek tutmanın ise Yaradanlara ileti göndermenin bir yolu olduğunu düşünmekteydi.
Yunanlılardan daha sonra sıra Romalılara geldi
Yunanlıların peşi sıra Romalılar da doğum günlerini kültürlerine kattı; fakat bu sefer Mısırlıların ve Yunanlıların bilakis doğum günü, bayağı vatandaşlar tarafınca da kutlanabilen bir aktiflik haline getirilmişti. Bireylerin sevdikleriyle bir arada keyifli vakit geçirmek için düzenleyip katıldıkları doğum günleri, bu biçimdelikle Tanrısallıktan uzaklaşıp bayağılaşmaya başlamıştı.
Patriyarka doğum günlerinde de faal rol oynuyordu
Doğum günleri Romalılar devrinde halka indi, evet; lakin bu, patriyarka gerçeğini olağan olarak ki değiştirmiyordu. bu biçimdelar erkek hâkim bir medeniyet olan Roma’da bayanların doğum günü kutlanmamaktaydı. Öte yandan dilediğince kutlama yapabilen 50 yaş üstü adamların yiyecek gereksinimleri karşılanmakta, yiyeceklerin yanında ballı kekler de kendilerine ikram olarak sunulmaktaydı.
Eski vakit içinderda beşerler, daima maruz kaldıkları tabiat olaylarını ve yaşadıkları kıymetli anları zihinlerinde kalıcı hale getirebilmek için tıpkı bizlerin şimdilerde yaptığı üzere bu olay ve anlara vakit ataması yapıyor, bunun bununla birlikte bunun notunu tutuyordu. örneğin, büyük bir fırtına koptuğunda; bu fırtınayı hatırlayabilmek için bulundukları vakti bu fırtınayla eşleştirip bu eşleşmeyi not ediyorlardı. Günümüzde istendikten daha sonra günlerce bile kutlanabilen doğum günlerinin ceddinin da bu eşleştirip not düşme davranışından geldiği biliniyor.
Doğum günleri nerede ve nasıl ortaya çıktı?
Doğum günleri, birinci defa Mısır’da ortaya çıktı ve aslında başlangıçta bugünkü manasından uzak bir manaya sahip olan farklı bir geleneği tabir etmek üzere varlığını sürdüryordu.
Taç giydiklerinde Tanrı’ya dönüştüklerine inanan Mısır firavunları, taç giyme merasimlerini bu niçinle çok önemsemekteydi. Merasimler değerli bir yere sahip olduğundan, merasim vakit içinderı üzerine de elbette çeşitli notlar tutulmaktaydı. Firavunların Rablik ilanı olarak kabul edilen bu merasimler, Tanrı’nın fizikî olarak doğuşunu temsil etmekteydi. bu biçimdece bireyin İlah olduğu gün, doğum günü olarak kabul görmüş oldu. İnanç sistemi kapsamında gelişen bu gelenek, bu sayede günümüze dek gelmeyi de başardı.
Doğum günleri bugünkü haline nasıl kavuştu?
Geçmişin doğum günleriyle günümüzün doğum günlerinin tıpkı manayı taşımadığını belirtmiştik. bu biçimdedan bu vakte emel değişikliğine uğrayan doğum günlerine pasta-mum-dilek üçlüsünü dahil edenler, tıpkı Mısırlılar üzere Tanrıylarıyla meşhur bir öbür medeniyet olan Yunanlılardı.
Ay Tanrıçası Artemis’e duydukları fedakarlık his ve dileğini göstermek üzere ay halinde kekler hazırlayan, kekleri süslemek için de duaları sembolize eden mumlar kullanan Yunanlılar; mumları üflemedilk evvel dilek tutmanın ise Yaradanlara ileti göndermenin bir yolu olduğunu düşünmekteydi.
Yunanlılardan daha sonra sıra Romalılara geldi
Yunanlıların peşi sıra Romalılar da doğum günlerini kültürlerine kattı; fakat bu sefer Mısırlıların ve Yunanlıların bilakis doğum günü, bayağı vatandaşlar tarafınca da kutlanabilen bir aktiflik haline getirilmişti. Bireylerin sevdikleriyle bir arada keyifli vakit geçirmek için düzenleyip katıldıkları doğum günleri, bu biçimdelikle Tanrısallıktan uzaklaşıp bayağılaşmaya başlamıştı.
Patriyarka doğum günlerinde de faal rol oynuyordu
Doğum günleri Romalılar devrinde halka indi, evet; lakin bu, patriyarka gerçeğini olağan olarak ki değiştirmiyordu. bu biçimdelar erkek hâkim bir medeniyet olan Roma’da bayanların doğum günü kutlanmamaktaydı. Öte yandan dilediğince kutlama yapabilen 50 yaş üstü adamların yiyecek gereksinimleri karşılanmakta, yiyeceklerin yanında ballı kekler de kendilerine ikram olarak sunulmaktaydı.