ahmetbeyler
Yeni Üye
Büyümeyi adeta reddederek kimsenin varlığından haberdar olmadığı bir adada yaşayan Peter Pan’ın öyküsünü hepimiz biliriz. Burada gerçek hayatın sorumluluklarından adeta kaçarak maceradan maceraya koşan kahramanımız, bu huyuyla size hiç ömrünüzden birini anımsatıyor mu?
Hani o ailelerin “biz gördük, çocuğumuz görmesin” kanısını abartıp sorumluluk hissini aşılamadan yetiştirdiği, bu türlü büyüyünce de birebir ailenin, suçu bir daha kendisine attığı bireylerden bahsediyoruz. Bu bahis özelinde rahata alışmaktan fazlası bulunuyor.
Öncelikle bu durum için aradığımız terim Puer Aeternus (ebedi ergenlik) yahut Peter Pan sendromu olarak da bilinen man-child fenomeni:
Bireylerin, partnerlerinin gözünde onlara bağımlıymış üzere görünmesiyle ortaya çıkan bu sendrom; karşı taraftan daima bakım bekleyen, en ufak işlerde bile yardım isteyen, konfor alanının haricinde kalan ve yüzde yüz yapacağına inanmadığı işleri karşıdaki şahsa bırakanlarda kendini aşikâr ediyor.
Çocuk-adam olarak lisanımıza çevirebiliriz bunu. Bu durumu yaşadığından kuşku edilen şahıslar, yakınındakilerin gözünde onlara ‘bağımlı’ üzere görünüyorlar. niçiniyse az evvel bahsetmiş olduğumiz üzere rastgele bir sorumluluk almayıp daima bakıma ve yardıma muhtaçlık duymaları olarak gösteriliyor. Bu durumda bunun karşı tarafı yıpratması da pek şaşırtan olmaz olağan.
İlişkilerde cinsel dürtü de bundan etkileniyor.
Bunun kararında da kelam konusu -araştırma dahilinde olan- bayanlar için eşleri, bir adamdan fazlaca annesine bağlı bir çocukmuş üzere görünüyor ve bu sebeple de eş-çocuk rolleri karışınca ortadaki cinsel çekim pek zayıflıyor. Ama bu mevzu üzerinde epey sayıda etken olduğundan bunu olduğu üzere kabul etmemek gerek.
Karşı tarafın gözünden baktığımız kâfi. Biraz da ana karakterimizin başına girelim.
Bu bireyler adeta günlük yaşıyorlar diyebiliriz. Bu, yaşamı boş vermelerinden değil, sorumlulukların epey büyük kısmının karşı tarafta olmasından kaynaklanıyor.
Eğer Gumball izlediyseniz Richard Watterson karakterini, Family Guy izlediyseniz de Peter Griffin karakterini gözünüzde canlandırabilirsiniz. Bunlar üzere partnerlere baktığınızda, sorumlulukların neredeyse tamamının eşlerinde olduğunu görürsünüz. Bu sebeple endişelenecek pek bir şeyleri olmaz ancak eşleri her vakit bu durumdan şikayetçidir.
Onlar ise bir bakıma ortaokul çocuklarının düşük not aldıklarında başvurduğu yola yönelirler.
Genel olarak konuşacak olursak, “Ben keşfedilmemiş bir dehayım” demek biraz abartılı kaçsa da bu yüksekliklerde gezdiklerini söyleyebiliriz. Dışarıdan nasıl göründüklerini bilen bu şahıslar, temelde sanıldığından epey daha âlâ olduklarını, karşı tarafın ise bunu anlayamadığını düşünebiliyorlar.
Karşı taraf ise bu üzere durumlarda, bu şahısların hayal dünyalarında yaşadığına inanıyor. İki taraf da kendi sebeplerine bakarak kendilerini haklı gördüklerinde ilgiler de doğal olarak yıpranabiliyor.
Çocuk-adam demiş olmamız sizi yanıltmasın.
Zira eşine fazla güvenen kadınlarda da benzeri durumlar görülür. Erkekler üzerinden yorumlanıyor bulunmasına kesin bir sebep bulamadık ancak geçmişten bu yana gelen cinsiyet rollerinden dolayı olduğunu düşünüyoruz.
Bunu asla savunmuyor olsak da sonuçta uzun yıllar, mesken işlerinin kadınların sorumluluğunda olduğu düşünülüyordu ve hâlâ biroldukça yerde bu durum devam etmekte.
Buraya kadar bunu bir hastalık üzere anlattık ama bu, büyük ölçüde, yetiştirilme biçimi üzere çevresel faktörlerden kaynaklanıyor
Kullandığımız kaynaklar ışığında söyleyebiliriz ki; her nasıl bir ülkenin her ilinin yahut bölgesinin, ülkenin gelişmenine katkı sağlamak için nazaranvini yerine getirmesi gerekiyorsa tıpkı çatı altında yaşayan çiftlerin de birebir derecede gayret göstermesi ve alaka masasına eşit hisse getirmesi gerekiyor.
Aksi hâlde problemler cinsel isteksizlikle başlayarak kar topu tesiri üzere büyüyebilir.
Kaynaklar: Academy of Ideas, Mail Online, The Conversation, 9Honey
Hani o ailelerin “biz gördük, çocuğumuz görmesin” kanısını abartıp sorumluluk hissini aşılamadan yetiştirdiği, bu türlü büyüyünce de birebir ailenin, suçu bir daha kendisine attığı bireylerden bahsediyoruz. Bu bahis özelinde rahata alışmaktan fazlası bulunuyor.
Öncelikle bu durum için aradığımız terim Puer Aeternus (ebedi ergenlik) yahut Peter Pan sendromu olarak da bilinen man-child fenomeni:
Bireylerin, partnerlerinin gözünde onlara bağımlıymış üzere görünmesiyle ortaya çıkan bu sendrom; karşı taraftan daima bakım bekleyen, en ufak işlerde bile yardım isteyen, konfor alanının haricinde kalan ve yüzde yüz yapacağına inanmadığı işleri karşıdaki şahsa bırakanlarda kendini aşikâr ediyor.
Çocuk-adam olarak lisanımıza çevirebiliriz bunu. Bu durumu yaşadığından kuşku edilen şahıslar, yakınındakilerin gözünde onlara ‘bağımlı’ üzere görünüyorlar. niçiniyse az evvel bahsetmiş olduğumiz üzere rastgele bir sorumluluk almayıp daima bakıma ve yardıma muhtaçlık duymaları olarak gösteriliyor. Bu durumda bunun karşı tarafı yıpratması da pek şaşırtan olmaz olağan.
İlişkilerde cinsel dürtü de bundan etkileniyor.
- Come here: Buraya gel
Bunun kararında da kelam konusu -araştırma dahilinde olan- bayanlar için eşleri, bir adamdan fazlaca annesine bağlı bir çocukmuş üzere görünüyor ve bu sebeple de eş-çocuk rolleri karışınca ortadaki cinsel çekim pek zayıflıyor. Ama bu mevzu üzerinde epey sayıda etken olduğundan bunu olduğu üzere kabul etmemek gerek.
Karşı tarafın gözünden baktığımız kâfi. Biraz da ana karakterimizin başına girelim.
Bu bireyler adeta günlük yaşıyorlar diyebiliriz. Bu, yaşamı boş vermelerinden değil, sorumlulukların epey büyük kısmının karşı tarafta olmasından kaynaklanıyor.
Eğer Gumball izlediyseniz Richard Watterson karakterini, Family Guy izlediyseniz de Peter Griffin karakterini gözünüzde canlandırabilirsiniz. Bunlar üzere partnerlere baktığınızda, sorumlulukların neredeyse tamamının eşlerinde olduğunu görürsünüz. Bu sebeple endişelenecek pek bir şeyleri olmaz ancak eşleri her vakit bu durumdan şikayetçidir.
Onlar ise bir bakıma ortaokul çocuklarının düşük not aldıklarında başvurduğu yola yönelirler.
Genel olarak konuşacak olursak, “Ben keşfedilmemiş bir dehayım” demek biraz abartılı kaçsa da bu yüksekliklerde gezdiklerini söyleyebiliriz. Dışarıdan nasıl göründüklerini bilen bu şahıslar, temelde sanıldığından epey daha âlâ olduklarını, karşı tarafın ise bunu anlayamadığını düşünebiliyorlar.
Karşı taraf ise bu üzere durumlarda, bu şahısların hayal dünyalarında yaşadığına inanıyor. İki taraf da kendi sebeplerine bakarak kendilerini haklı gördüklerinde ilgiler de doğal olarak yıpranabiliyor.
Çocuk-adam demiş olmamız sizi yanıltmasın.
Zira eşine fazla güvenen kadınlarda da benzeri durumlar görülür. Erkekler üzerinden yorumlanıyor bulunmasına kesin bir sebep bulamadık ancak geçmişten bu yana gelen cinsiyet rollerinden dolayı olduğunu düşünüyoruz.
Bunu asla savunmuyor olsak da sonuçta uzun yıllar, mesken işlerinin kadınların sorumluluğunda olduğu düşünülüyordu ve hâlâ biroldukça yerde bu durum devam etmekte.
Buraya kadar bunu bir hastalık üzere anlattık ama bu, büyük ölçüde, yetiştirilme biçimi üzere çevresel faktörlerden kaynaklanıyor
Kullandığımız kaynaklar ışığında söyleyebiliriz ki; her nasıl bir ülkenin her ilinin yahut bölgesinin, ülkenin gelişmenine katkı sağlamak için nazaranvini yerine getirmesi gerekiyorsa tıpkı çatı altında yaşayan çiftlerin de birebir derecede gayret göstermesi ve alaka masasına eşit hisse getirmesi gerekiyor.
Aksi hâlde problemler cinsel isteksizlikle başlayarak kar topu tesiri üzere büyüyebilir.
Kaynaklar: Academy of Ideas, Mail Online, The Conversation, 9Honey