ahmetbeyler
Yeni Üye
Evrenselliğinden hiç bir vakit bir şey kaybetmeyen ve günümüzün gelişmiş dijital sanatına bile ilham kaynağı olan tarihi ikonik eserleri, bilgileriyla birlikte sizlere aktarıyoruz. Bu sefer odağımızda Der Wanderer Über Dem Nebelmeer (Bulutların Üzerinde Yolculuk) isimli eser bulunuyor.
Caspar David Friedrich tarafınca ortaya çıkarılan ve yaşı 200 yılı aşmış olan bu eser, sizi kendisine hayran bırakacak birbirinden farklı ayrıntılar barındırıyor. Lafı fazla uzatmadan gelin, yapıtın gerisinde neler saklandığına bir arada bakalım.
Görünenden görünmeyene hakikat ilerleyelim. Birinci bakışta gözünüze hangi ayrıntılar çarptı?
Yukarıda gördüğümüz üzere yapıtı üçe bölebiliyoruz. Bu bağlamda en üstte gökyüzü, ortada ana karakterimiz ve Saksonya ile Bohemya bölgelerinden ilham alınarak oluşturulan yer prosedürleri, en altta ise karakterin üzerinde durduğu platform bulunuyor.
Eser hareketli olmasa bile, karakterin uçuşan saçları ve ortadaki sisin kuvvetli hareketi, o anın gücünü bakan şahsa aktarabiliyor.
Ayrıca çok yüksek bir pozisyonda duruyor bulunmasına karşın karakter, gayet sakin bir duruşa sahip.
Arkadaki dağların üstündeki bitki örtüsü de tabiatla dolup taşan görünüme ayrıntı katıyor.
Şimdi bir tık daha derine bakalım
Karakterin omuz hizasının altına hakikat uzanan ve pek de eğimli olmayan dağlar, karakterin pozisyonunu daha da vurgulu hâle getiriyor.
Sadece bu da değil, karakterin üstünde durduğu platforma bakın. Tuvalin alt taraflarını kapatan bu platform, tam karakterin olduğu noktada birleşiyor.
bu biçimdece karakterin yeri bir kere daha belirtilmiş oluyor.
İyi de o kadar “Bakın, Burada!” diye tabir yerindeyse gözümüze sokulan karakter niye bize gerisini dönüyor?
İşte işin hakikaten derinleştiği noktalardan biri burası. Öncelikle natürel bu sorunun karşılığını verelim.
Rückenfigur ismiyle bilinen teknikte karakterlerin sırtı, yapıta bakan şahsa dönük oluyor.
Dağların omuz hizasında birleşmesi, ana karakterle size tıpkı görüş açısını sundu. ondan sonrasında karakterin üstünde durduğu platform ise sizi onunla tıpkı düzeye getirdi.
Yani artık onun gördüğünü görüyorsunuz. Bir bakıma da o, siz oldunuz
Bu noktada işin yorum kısmına geçiyoruz. olağan olarak sanat tarihini araştıran biroldukca uzman tarafınca uygun görülen fikirler var ama onlardan evvel temelde ne olduğunu bilmek gerek.
Net bir biçimde görüyoruz ki buradaki karakter bir seyahatte, tıpkı bizler üzere.
Susan Herbert
Hatta kimi vakit bir engele o kadar fazlaca odaklanırız ki o ortadan kalktığında başka her şey rahatça akacakmış üzere gelir.
Bir lise öğrencisi için üniversite imtihanını buna örnek olarak gösterebiliriz.
4 yıl ortasında yahut son sınıfta, bu imtihan o kadar epey gerilime sebep olur ki öğrenciler, “şu üstümden kalksa öbür bir şey yoramaz beni” diye düşünür.
Ama o büyük gün o denli ya da bu biçimde gelir ve imtihan atlatıldıktan daha sonra öğrenciler kendilerini, tıpkı bu yapıttaki karakterimiz üzere tepede bulurlar.
Evet, imtihanı atlattılar ve kendilerinden daha sonra gelenlerden daha yüksekteler ve daha rahatlar artık. Ancak zirvede olsalar da tıpkı kelam konusu eserimizde olduğu üzere önleri sisli.
Yani seyahat, zannedildiği üzere burada bitmedi
aslına bakarsanız imtihandan daha sonra gelen boşluk hissi de bundan kaynaklanır. Odak, yalnızca o hususa yöneltildiği için imtihan apansız ortadan kalktığında hedefsiz biçimde meçhul olan gelecek karşısında bekler öğrenciler.
Ama tüm süreç geçtikten daha sonra hayatın lise evresi atlanır ve üniversiteye geçilir. Ve orada da farklı engeller aşılıp doruklara çıkılır ve sisli görüntüler bir daha görülür.
Bu bu biçimde devam eder.
Bu sebeple de herkes kendi tecrübelerini ve niyetlerini taşır bu tabloya. Kendisini eşsiz kılan da budur
Hamburg Kunsthalle
Belki soğukkanlılıkla kendisini aşağıya bırakacak olan birini gördünüz, tahminen de tabiata karşı tek başına meydan okuyan bir adamı.
Belki de öylece durup tabiatın görkemliliğine hayran kalan bir adam çarptı gözünüze. Bunların hepsi, yapıta bakan kişiye bakılırsa şekillenir.
Temelini kavradığımıza nazaran yapıtın manası hakkında yaygın olarak inanılan kanılara bakalım
İnsanın tabiat karşısındaki acizliği
gayet şık bir grubu ve bastonu bulunan karakterimizin yüzünü görmüyoruz ama kendisinin rahat duruşuna bakıldığında doğayı, hayranlıkla izlediği düşünülüyor. Yüzünü goremesek de görünüme daldığı belirli.
Ayrıca karakter her ne kadar yüksekte olsa da hem önündeki sis, tıpkı vakitte tuvalin en üstünde bulunan ve karakterimizden epeyce daha yükseklerde görünen bulutlar, bir daha doğanın üstünlüğünü vurguluyor.
aslına bakarsan Caspar David Friedrich’in romantizm akımına yönelik eserler ortaya koyduğunu da düşündüğümüzde bu çok mantıklı geliyor.
Ana karakter bir askeri temsil ediyor olabilir
Napolyon Bonapart
Karakterin, Napolyon’a karşı savaşan Alman ordusundan Albay Friedrich Gotthard von Brincken olduğu da düşünülüyor.
Koyu yeşil kıyafeti ve saç rengi de bu ihtimali güçlendiriyor. Kelam konusu albayın 1813 yahut 1814 yılında öldüğü düşünülüyor.
1818 yılında bu yapıtın ortaya çıktığını belirten bireyler bu yapıtın, albayı onurlandırmak için yapıldığını savunuyor.
Napolyon’a karşı elde edilen zaferin akabinde ortaya çıkan biroldukca yenilik:
Milliyetçilik üzere fikirlerin süratle yayılması, teknolojik gelişmelerin inanılmaz bir sürat kazanması ve bunun kararında sayısız keşif ve icadın karşımıza çıkması bize elbet epeyce sayıda yeni kapı açtı.
İnsanlık için olağan olarak bu gelişmeler güzeldi lakin ferdî pozisyona indiğinizde periyodun insanlarında bir sürü belirsizlik sizi karşılıyor.
“Acaba ileride ne olacak, nereye hakikat gidiyoruz?” gibisinden bir belirsizlik bu. Napolyon’a karşı zafer elde etmek zordu ve bu hususta muvaffakiyet elde edildi, pekala daha sonra ne olacaktı?
Son olarak da epeyce sayıda tartışmaya sebep olan çıkarım var karşımızda: ‘Nazi Almanya’sının geleceği’
Nazilerin kendi kurdukları tertibi yüceltebilecek potansiyeli olan (sıklıkla görünüm içeren) yapıtları, propaganda gayesiyle kullanımı kararı bu tablo bilhassa de İkinci Dünya Savaşı daha sonrasında pek de sevilmedi ve Nazilerle ilişkilendirildi.
sonrasındasındaki senelerda her neyse ki objektif yorumların katkısıyla bu bağlantı temizlendi.
Bonus açıklamamızın akabinde sanatkarın depresif eserler üretme eğiliminin niçinine bakıyoruz. Aslında ikisi birbirine bağlanıyor
Caspar David Friedrich
Caspar David Friedrich, 5 Eylül 1774’te, bu biçimdelar İsveç’e bağlı olsa da günümüzde Almanya’nın kuzeydoğusunda olan Pomeranya’da doğdu. Sabun ve mum üreterek geçim sağlayan bir babası vardı.
Daha 7 yaşındayken annesini, 8 yaşındayken de kız kardeşlerinden birini kaybetti. 13 yaşındayken de erkek kardeşinin donmuş göl üstünde oynarken boğulup hayatını kaybetmesine şahit oldu.
Friedrich’in erken yaşta bu üzere travmatik kayıplara maruz kalmasının, yapıtlarındaki melankolinin niçini olduğuna inanılıyor. Melankoli demişken, son olarak yapıtın Friedrich hayatını kaybettikten daha sonra dikkat çektiğini belirtelim.
Bu yapıtı ziyaret etmek istediğinizde Almanya’da, spesifik olarak Hamburg’da bulunan sanat müzesi Hamburger Kunsthalle’ye gitmeniz gerekecektir. Bunun haricinde eser hakkındaki niyetlerinizi yahut eklemek istediklerinizi yorumlar kısmında görmek isteriz.
Eserle tıpkı çizgide ilerleyen posterler:
Martin Shervington
Kaynaklar: caspardavidfriedrich.org, Arka Review, Prof. Dr. Marcus Graf/KAFA TV, Cultural Studies, Pieces of Arka, Artble, Baltic Light
Caspar David Friedrich tarafınca ortaya çıkarılan ve yaşı 200 yılı aşmış olan bu eser, sizi kendisine hayran bırakacak birbirinden farklı ayrıntılar barındırıyor. Lafı fazla uzatmadan gelin, yapıtın gerisinde neler saklandığına bir arada bakalım.
Görünenden görünmeyene hakikat ilerleyelim. Birinci bakışta gözünüze hangi ayrıntılar çarptı?
Yukarıda gördüğümüz üzere yapıtı üçe bölebiliyoruz. Bu bağlamda en üstte gökyüzü, ortada ana karakterimiz ve Saksonya ile Bohemya bölgelerinden ilham alınarak oluşturulan yer prosedürleri, en altta ise karakterin üzerinde durduğu platform bulunuyor.
Eser hareketli olmasa bile, karakterin uçuşan saçları ve ortadaki sisin kuvvetli hareketi, o anın gücünü bakan şahsa aktarabiliyor.
Ayrıca çok yüksek bir pozisyonda duruyor bulunmasına karşın karakter, gayet sakin bir duruşa sahip.
Arkadaki dağların üstündeki bitki örtüsü de tabiatla dolup taşan görünüme ayrıntı katıyor.
Şimdi bir tık daha derine bakalım
Karakterin omuz hizasının altına hakikat uzanan ve pek de eğimli olmayan dağlar, karakterin pozisyonunu daha da vurgulu hâle getiriyor.
Sadece bu da değil, karakterin üstünde durduğu platforma bakın. Tuvalin alt taraflarını kapatan bu platform, tam karakterin olduğu noktada birleşiyor.
bu biçimdece karakterin yeri bir kere daha belirtilmiş oluyor.
İyi de o kadar “Bakın, Burada!” diye tabir yerindeyse gözümüze sokulan karakter niye bize gerisini dönüyor?
İşte işin hakikaten derinleştiği noktalardan biri burası. Öncelikle natürel bu sorunun karşılığını verelim.
Rückenfigur ismiyle bilinen teknikte karakterlerin sırtı, yapıta bakan şahsa dönük oluyor.
Dağların omuz hizasında birleşmesi, ana karakterle size tıpkı görüş açısını sundu. ondan sonrasında karakterin üstünde durduğu platform ise sizi onunla tıpkı düzeye getirdi.
Yani artık onun gördüğünü görüyorsunuz. Bir bakıma da o, siz oldunuz
Bu noktada işin yorum kısmına geçiyoruz. olağan olarak sanat tarihini araştıran biroldukca uzman tarafınca uygun görülen fikirler var ama onlardan evvel temelde ne olduğunu bilmek gerek.
Net bir biçimde görüyoruz ki buradaki karakter bir seyahatte, tıpkı bizler üzere.
Susan Herbert
- her insanın kederi farklı natürel…
Hatta kimi vakit bir engele o kadar fazlaca odaklanırız ki o ortadan kalktığında başka her şey rahatça akacakmış üzere gelir.
Bir lise öğrencisi için üniversite imtihanını buna örnek olarak gösterebiliriz.
4 yıl ortasında yahut son sınıfta, bu imtihan o kadar epey gerilime sebep olur ki öğrenciler, “şu üstümden kalksa öbür bir şey yoramaz beni” diye düşünür.
Ama o büyük gün o denli ya da bu biçimde gelir ve imtihan atlatıldıktan daha sonra öğrenciler kendilerini, tıpkı bu yapıttaki karakterimiz üzere tepede bulurlar.
Evet, imtihanı atlattılar ve kendilerinden daha sonra gelenlerden daha yüksekteler ve daha rahatlar artık. Ancak zirvede olsalar da tıpkı kelam konusu eserimizde olduğu üzere önleri sisli.
Yani seyahat, zannedildiği üzere burada bitmedi
aslına bakarsanız imtihandan daha sonra gelen boşluk hissi de bundan kaynaklanır. Odak, yalnızca o hususa yöneltildiği için imtihan apansız ortadan kalktığında hedefsiz biçimde meçhul olan gelecek karşısında bekler öğrenciler.
Ama tüm süreç geçtikten daha sonra hayatın lise evresi atlanır ve üniversiteye geçilir. Ve orada da farklı engeller aşılıp doruklara çıkılır ve sisli görüntüler bir daha görülür.
Bu bu biçimde devam eder.
Bu sebeple de herkes kendi tecrübelerini ve niyetlerini taşır bu tabloya. Kendisini eşsiz kılan da budur
Hamburg Kunsthalle
Belki soğukkanlılıkla kendisini aşağıya bırakacak olan birini gördünüz, tahminen de tabiata karşı tek başına meydan okuyan bir adamı.
Belki de öylece durup tabiatın görkemliliğine hayran kalan bir adam çarptı gözünüze. Bunların hepsi, yapıta bakan kişiye bakılırsa şekillenir.
Temelini kavradığımıza nazaran yapıtın manası hakkında yaygın olarak inanılan kanılara bakalım
İnsanın tabiat karşısındaki acizliği
gayet şık bir grubu ve bastonu bulunan karakterimizin yüzünü görmüyoruz ama kendisinin rahat duruşuna bakıldığında doğayı, hayranlıkla izlediği düşünülüyor. Yüzünü goremesek de görünüme daldığı belirli.
Ayrıca karakter her ne kadar yüksekte olsa da hem önündeki sis, tıpkı vakitte tuvalin en üstünde bulunan ve karakterimizden epeyce daha yükseklerde görünen bulutlar, bir daha doğanın üstünlüğünü vurguluyor.
aslına bakarsan Caspar David Friedrich’in romantizm akımına yönelik eserler ortaya koyduğunu da düşündüğümüzde bu çok mantıklı geliyor.
Ana karakter bir askeri temsil ediyor olabilir
Napolyon Bonapart
Karakterin, Napolyon’a karşı savaşan Alman ordusundan Albay Friedrich Gotthard von Brincken olduğu da düşünülüyor.
Koyu yeşil kıyafeti ve saç rengi de bu ihtimali güçlendiriyor. Kelam konusu albayın 1813 yahut 1814 yılında öldüğü düşünülüyor.
1818 yılında bu yapıtın ortaya çıktığını belirten bireyler bu yapıtın, albayı onurlandırmak için yapıldığını savunuyor.
Napolyon’a karşı elde edilen zaferin akabinde ortaya çıkan biroldukca yenilik:
Milliyetçilik üzere fikirlerin süratle yayılması, teknolojik gelişmelerin inanılmaz bir sürat kazanması ve bunun kararında sayısız keşif ve icadın karşımıza çıkması bize elbet epeyce sayıda yeni kapı açtı.
İnsanlık için olağan olarak bu gelişmeler güzeldi lakin ferdî pozisyona indiğinizde periyodun insanlarında bir sürü belirsizlik sizi karşılıyor.
“Acaba ileride ne olacak, nereye hakikat gidiyoruz?” gibisinden bir belirsizlik bu. Napolyon’a karşı zafer elde etmek zordu ve bu hususta muvaffakiyet elde edildi, pekala daha sonra ne olacaktı?
Son olarak da epeyce sayıda tartışmaya sebep olan çıkarım var karşımızda: ‘Nazi Almanya’sının geleceği’
Nazilerin kendi kurdukları tertibi yüceltebilecek potansiyeli olan (sıklıkla görünüm içeren) yapıtları, propaganda gayesiyle kullanımı kararı bu tablo bilhassa de İkinci Dünya Savaşı daha sonrasında pek de sevilmedi ve Nazilerle ilişkilendirildi.
sonrasındasındaki senelerda her neyse ki objektif yorumların katkısıyla bu bağlantı temizlendi.
Bonus açıklamamızın akabinde sanatkarın depresif eserler üretme eğiliminin niçinine bakıyoruz. Aslında ikisi birbirine bağlanıyor
Caspar David Friedrich
Caspar David Friedrich, 5 Eylül 1774’te, bu biçimdelar İsveç’e bağlı olsa da günümüzde Almanya’nın kuzeydoğusunda olan Pomeranya’da doğdu. Sabun ve mum üreterek geçim sağlayan bir babası vardı.
Daha 7 yaşındayken annesini, 8 yaşındayken de kız kardeşlerinden birini kaybetti. 13 yaşındayken de erkek kardeşinin donmuş göl üstünde oynarken boğulup hayatını kaybetmesine şahit oldu.
Friedrich’in erken yaşta bu üzere travmatik kayıplara maruz kalmasının, yapıtlarındaki melankolinin niçini olduğuna inanılıyor. Melankoli demişken, son olarak yapıtın Friedrich hayatını kaybettikten daha sonra dikkat çektiğini belirtelim.
Bu yapıtı ziyaret etmek istediğinizde Almanya’da, spesifik olarak Hamburg’da bulunan sanat müzesi Hamburger Kunsthalle’ye gitmeniz gerekecektir. Bunun haricinde eser hakkındaki niyetlerinizi yahut eklemek istediklerinizi yorumlar kısmında görmek isteriz.
Eserle tıpkı çizgide ilerleyen posterler:
Martin Shervington
Kaynaklar: caspardavidfriedrich.org, Arka Review, Prof. Dr. Marcus Graf/KAFA TV, Cultural Studies, Pieces of Arka, Artble, Baltic Light