ahmetbeyler
Yeni Üye
Peki siz bu hüzün hissinin kimi vakit sebepsizce gelerek tüm gününüzü mahvetmesinin niçinlerinin ne olduğunu hiç düşündünüz mü?
gayet can sıkıcı bir durum olan ve vakit zaman yoklayan bu tip üzüntünün niçinlerine gelin haydi daima bir arada bir bakalım.
Sebepsiz yere bir anda gelip üstünüze bir kasvet edasıyla çöken o kederin sebebi depresyon olabilir.
Depresyondaki insanların üzgün olmasalar bile üzerlerinden atamadıkları, açıklayamadıkları bir üzüntüleri olduğu biliniyor. aslına bakarsan bu da depresyonun en temel belirtilerinden biri.
Ancak açıklayamadığınız, niçinsiz ıstırabınızın sebebi şayet depresyonsa her vakit üzgün hissedersiniz. Yani hüznünüz belli bir süre daha sonra sıklaşır ve kalıcı hale gelir diyebiliriz. Natürel ki depresyondaysanız hayatınızda kalıcı hale gelen hüznün haricinde öteki belirtilere de gereksiniminiz olacağı için kendinize, ‘üzülüyorum bu biçimde depresyondayım’ tanısı koymakta ivedi etmeyin; ki aslına bakarsan teşhis için bir doktora görünmeye gereksiniminiz olduğunu da unutmayın.
Ara orta sebepsiz yere üzülüyorsanız tahminen de yalnızca ruh hali çabuk değişen birisinizdir.
Bir anda üzgün hisseden biriyseniz ruh halinizde süratli değişimler yaşanıyor olabilir. örneğin bipolar bozukluk yaşayan insanların mani ve hipomani periyotlarından geçtiği bilinir. Bu bozukluğa sahip bireyler, bu periyotlardan daha sonra da birden depresyon atakları yaşayabilirler.
bir daha de her ruh hali çabuk değişen kişinin bipolar olmadığını söylemek gerekiyor. örneğin karakteristik olarak keyifli, üzgün, dingin olan insanların da olduğunu unutmayalım. Diyelim ki hassas bir insansınız ve empati duygunuz epeyce gelişmiş, bu biçimde toplumsallaşma sürecinde karşılaştığınız birçok şeye karşı daha hassas olacağınız için üzgün olmak mizacınız haline gelebilir.
Sık sık üzgün hissetmenin gerisinde dış etrafa yönelik inanç sorunu ve bireye mahsus travmatik tecrübeler yatıyor olabilir.
Kolay kolay kimseye güvenemeyen birisi, ortasında pek derin bir melankoli hissedebiliyor. Bu niçinle de keder bu kişinin hayatının bir kesimi haline gelebiliyor. Bilhassa insanlara pek güvenmeyen biriyseniz, insan bağlarının meçhul seyrine rağmen hüzünlü hissetmeniz olağandır.
Birine inancınca o inancın karşılık bulmaması da sonuçta keder hissine yol açabiliyor ve bunu sık yaşayan biri için hüznün kalıcı hale gelmesi kaçınılmaz olabiliyor. bu biçimdelikle bu sorunu yaşayan kişinin toplumsal hayattan kendini soyutladığı görülebilir. Hatta güveni kırılmış birden fazla insanın beşerlerle bağlantı kurmaktan kaçınarak kendini yalnızlaştırdığı bile sıkça karşımıza çıkan durumlar içinde. Bir de beşerler çocukluk senelerında travmatik tecrübeler yaşadıklarında, travma tecrübesinin bıraktığı ‘hisse’ takılıp kalabiliyorlar; ki bu his sıklıkla travma yaşayan kişinin yaşadıkları için kendini suçlamasından kaynaklanan sebepsiz bir hüzün olabiliyor.
Mevsimler de üzebilir!
Üzüntünüzün sebebi, kısalan günler olabilir. örneğin ilkbahar ve yaz aylarında, güneşli ve uzun günlerde insanların kendilerini daha uygun hissettikleri görülür. Sonbahar ve kış aylarına geldiğimizde havaların kasvetinden midir nedir, güçler biraz daha düşer. Bu mevsimlerde soğuk günler geçirmeye başlamak, mevsimlerle birlikte ortaya çıkan mevsimsel duygulanım bozukluğuna yol açabilir. Keza bu da genelde hüzne ve kedere niye olur diyebiliriz.
Kaynaklar: 1, 2
gayet can sıkıcı bir durum olan ve vakit zaman yoklayan bu tip üzüntünün niçinlerine gelin haydi daima bir arada bir bakalım.
Sebepsiz yere bir anda gelip üstünüze bir kasvet edasıyla çöken o kederin sebebi depresyon olabilir.
Depresyondaki insanların üzgün olmasalar bile üzerlerinden atamadıkları, açıklayamadıkları bir üzüntüleri olduğu biliniyor. aslına bakarsan bu da depresyonun en temel belirtilerinden biri.
Ancak açıklayamadığınız, niçinsiz ıstırabınızın sebebi şayet depresyonsa her vakit üzgün hissedersiniz. Yani hüznünüz belli bir süre daha sonra sıklaşır ve kalıcı hale gelir diyebiliriz. Natürel ki depresyondaysanız hayatınızda kalıcı hale gelen hüznün haricinde öteki belirtilere de gereksiniminiz olacağı için kendinize, ‘üzülüyorum bu biçimde depresyondayım’ tanısı koymakta ivedi etmeyin; ki aslına bakarsan teşhis için bir doktora görünmeye gereksiniminiz olduğunu da unutmayın.
Ara orta sebepsiz yere üzülüyorsanız tahminen de yalnızca ruh hali çabuk değişen birisinizdir.
Bir anda üzgün hisseden biriyseniz ruh halinizde süratli değişimler yaşanıyor olabilir. örneğin bipolar bozukluk yaşayan insanların mani ve hipomani periyotlarından geçtiği bilinir. Bu bozukluğa sahip bireyler, bu periyotlardan daha sonra da birden depresyon atakları yaşayabilirler.
bir daha de her ruh hali çabuk değişen kişinin bipolar olmadığını söylemek gerekiyor. örneğin karakteristik olarak keyifli, üzgün, dingin olan insanların da olduğunu unutmayalım. Diyelim ki hassas bir insansınız ve empati duygunuz epeyce gelişmiş, bu biçimde toplumsallaşma sürecinde karşılaştığınız birçok şeye karşı daha hassas olacağınız için üzgün olmak mizacınız haline gelebilir.
Sık sık üzgün hissetmenin gerisinde dış etrafa yönelik inanç sorunu ve bireye mahsus travmatik tecrübeler yatıyor olabilir.
Kolay kolay kimseye güvenemeyen birisi, ortasında pek derin bir melankoli hissedebiliyor. Bu niçinle de keder bu kişinin hayatının bir kesimi haline gelebiliyor. Bilhassa insanlara pek güvenmeyen biriyseniz, insan bağlarının meçhul seyrine rağmen hüzünlü hissetmeniz olağandır.
Birine inancınca o inancın karşılık bulmaması da sonuçta keder hissine yol açabiliyor ve bunu sık yaşayan biri için hüznün kalıcı hale gelmesi kaçınılmaz olabiliyor. bu biçimdelikle bu sorunu yaşayan kişinin toplumsal hayattan kendini soyutladığı görülebilir. Hatta güveni kırılmış birden fazla insanın beşerlerle bağlantı kurmaktan kaçınarak kendini yalnızlaştırdığı bile sıkça karşımıza çıkan durumlar içinde. Bir de beşerler çocukluk senelerında travmatik tecrübeler yaşadıklarında, travma tecrübesinin bıraktığı ‘hisse’ takılıp kalabiliyorlar; ki bu his sıklıkla travma yaşayan kişinin yaşadıkları için kendini suçlamasından kaynaklanan sebepsiz bir hüzün olabiliyor.
Mevsimler de üzebilir!
Üzüntünüzün sebebi, kısalan günler olabilir. örneğin ilkbahar ve yaz aylarında, güneşli ve uzun günlerde insanların kendilerini daha uygun hissettikleri görülür. Sonbahar ve kış aylarına geldiğimizde havaların kasvetinden midir nedir, güçler biraz daha düşer. Bu mevsimlerde soğuk günler geçirmeye başlamak, mevsimlerle birlikte ortaya çıkan mevsimsel duygulanım bozukluğuna yol açabilir. Keza bu da genelde hüzne ve kedere niye olur diyebiliriz.
Kaynaklar: 1, 2