ahmetbeyler
Yeni Üye
Annelerimizin yaptığı yemekler, kattıkları sevgiyle, bir yığın ihtimamla ya da muhafaza içgüdüsüyle yapıldığından mı yoksa yemek masasında biriktirdiğimiz anılardan mı bu kadar özeldir tartışılır.
“Bir sebebe gereksinimim yok, annemin yapmış olması o yemeğin hoş olması için yeterli” diyenlerdenseniz okumaya devam edin zira bu yemeklerin, bizler için hep en hoş oluşunun altında yatan birkaç niye var.
Damak tadımız, daha annemizin karnındayken şekillenmeye başlar.
Hamilelik sürecinde annenin tükettiği yiyecekler, çocuklarının o şeyi sevip sevmemesiyle ekseriyetle yanlışsız orantılı. Gebeliği sırasında çokça acı tüketen annenin, acı seven bir çocuğunun olma ihtimali pek yüksek. Bu sebeple, epeyce küçük çocukların bile rahatlıkla acı yediği gözlemlenebilir.
Bir öteki yandan, hamileliği esnasında sarımsak tüketen bir annenin çocuğu, emzirme sırasında da o tadı çarçabuk tanıyıp ayırt edebilir. Aslında evrimsel münasebet gereğince bariz: Annem onu yerse, inançlıdır.
Araştırmacılara göre, “sevgiyle yapıldığı” hissedilen yiyecekler daha lezzetli.
Bir besin psikoloğu olan Christy Fergusson, lezzete ait duygusal bağın; yemeklere harcanan vakit, sevgiyle yapma, itina gösterme ölçüleriyle paralel bir biçimde artıp azalabileceğini öne sürer. Bu ölçütler uygulandığında ise insanların, yediği yemeklerden alacağı haz artar.
Bulgular, insanların %58’inin sevgiyle hazırlanan yemekleri daha epeyce beğendiğini ortaya koydu.
Fergusson, büyük bir şevkle hazırlanan yemeklerin daha lezzetli olduğunu kanıtlamak ve insanların o yemeği yaparkenki niyetinin, yiyenlerin keyif alma algısını nasıl değiştirdiğini göstermek için bir çalışma gerçekleştirdi.
Bu çalışmada iki küme, büsbütün aynı yemekleri yedi. Birinci kümeye, yemeğin ailelerinin tanımları kullanılarak büyük bir sevgiyle yapıldığı söz edilirken, ikinci kümeye bu biçimde bir detay verilmedi.
Ayrıca birinci küme, yemeğini şık dekore edilmiş bir yerde yerken, ikinci kümeye beğenilen karşılanmış hissi vermek için oldukca az çabanın gösterildiği, sade bir dekor ortasında yemekleri sunuldu.
Sonuç olarak birinci küme, yemeklerinin daha lezzetli olduğunu tabir etti.
El lezzetinde, elimizde yaşayan faydalı bakterilerin tesiri var.
El lezzetini, elde yaşayan bakterilerin etkileyip etkilemediğini merak eden biyoloji profesörü Rob Dunn, bir çalışma gerçekleştirdi. Profesör ve takımı, dünyanın 15 farklı yerine un göndererek, ekmek ustalarına ekşi mayalarını bu gönderdiği unlarla beslemesini istedi.
beraberinde çeşitli ekşi maya örnekleri toplayarak bunları karşılaştırdılar. Akabinde ustaların hem ellerinden birebir vakitte ekşi mayalarından bakteriyolojik örnekler alan grup araştırmalara başladı.
Ustaların ellerinden alınan bakteri örnekleriyle, mayalarının ortasındaki bakteriler uyuşuyordu.
Bu 15 ustadan mayalarıyla ekmek yapmalarını isteyen Dunn, tadım sırasında 15 farklı lezzette ekmeğin ortaya çıktığını söz etti. Ellerde bulunan bakteri yoğunluğu bireyden bireye değişmekte ama ortaya çıkan sonuç bakterilerin el lezzetini etkilediği istikametinde.
“Bir sebebe gereksinimim yok, annemin yapmış olması o yemeğin hoş olması için yeterli” diyenlerdenseniz okumaya devam edin zira bu yemeklerin, bizler için hep en hoş oluşunun altında yatan birkaç niye var.
Damak tadımız, daha annemizin karnındayken şekillenmeye başlar.
Hamilelik sürecinde annenin tükettiği yiyecekler, çocuklarının o şeyi sevip sevmemesiyle ekseriyetle yanlışsız orantılı. Gebeliği sırasında çokça acı tüketen annenin, acı seven bir çocuğunun olma ihtimali pek yüksek. Bu sebeple, epeyce küçük çocukların bile rahatlıkla acı yediği gözlemlenebilir.
Bir öteki yandan, hamileliği esnasında sarımsak tüketen bir annenin çocuğu, emzirme sırasında da o tadı çarçabuk tanıyıp ayırt edebilir. Aslında evrimsel münasebet gereğince bariz: Annem onu yerse, inançlıdır.
Araştırmacılara göre, “sevgiyle yapıldığı” hissedilen yiyecekler daha lezzetli.
Bir besin psikoloğu olan Christy Fergusson, lezzete ait duygusal bağın; yemeklere harcanan vakit, sevgiyle yapma, itina gösterme ölçüleriyle paralel bir biçimde artıp azalabileceğini öne sürer. Bu ölçütler uygulandığında ise insanların, yediği yemeklerden alacağı haz artar.
Bulgular, insanların %58’inin sevgiyle hazırlanan yemekleri daha epeyce beğendiğini ortaya koydu.
Fergusson, büyük bir şevkle hazırlanan yemeklerin daha lezzetli olduğunu kanıtlamak ve insanların o yemeği yaparkenki niyetinin, yiyenlerin keyif alma algısını nasıl değiştirdiğini göstermek için bir çalışma gerçekleştirdi.
Bu çalışmada iki küme, büsbütün aynı yemekleri yedi. Birinci kümeye, yemeğin ailelerinin tanımları kullanılarak büyük bir sevgiyle yapıldığı söz edilirken, ikinci kümeye bu biçimde bir detay verilmedi.
Ayrıca birinci küme, yemeğini şık dekore edilmiş bir yerde yerken, ikinci kümeye beğenilen karşılanmış hissi vermek için oldukca az çabanın gösterildiği, sade bir dekor ortasında yemekleri sunuldu.
Sonuç olarak birinci küme, yemeklerinin daha lezzetli olduğunu tabir etti.
El lezzetinde, elimizde yaşayan faydalı bakterilerin tesiri var.
El lezzetini, elde yaşayan bakterilerin etkileyip etkilemediğini merak eden biyoloji profesörü Rob Dunn, bir çalışma gerçekleştirdi. Profesör ve takımı, dünyanın 15 farklı yerine un göndererek, ekmek ustalarına ekşi mayalarını bu gönderdiği unlarla beslemesini istedi.
beraberinde çeşitli ekşi maya örnekleri toplayarak bunları karşılaştırdılar. Akabinde ustaların hem ellerinden birebir vakitte ekşi mayalarından bakteriyolojik örnekler alan grup araştırmalara başladı.
Ustaların ellerinden alınan bakteri örnekleriyle, mayalarının ortasındaki bakteriler uyuşuyordu.
Bu 15 ustadan mayalarıyla ekmek yapmalarını isteyen Dunn, tadım sırasında 15 farklı lezzette ekmeğin ortaya çıktığını söz etti. Ellerde bulunan bakteri yoğunluğu bireyden bireye değişmekte ama ortaya çıkan sonuç bakterilerin el lezzetini etkilediği istikametinde.
- Kaynaklar: Medium, Moment of Science, Scientific American, Bon Appetour, Hindustan Times